Stille dagen met een thema...

't Is hier 's morgens weer wat stiller dan voorheen. Vorige week werd de vijverfontein die mij dagelijks om klokslag 8 uur placht te wekken door een medewerker van de stedelijke groendienst op non-actief gezet. Geen nood, nu word ik in alle sereniteit wakker van een oorverdovende stilte... en draai mij dan nog één of meerdere keren op mijn andere zij. Met wisselend succes evenwel. Soms is daar diezelfde groene vogel, of een van zijn collega's, met een grasmachine of bosmaaier, een bladblazer, een kettingzaag of welk mechanisch apparaat dan ook om de ons omringende najaarsnatuur onder ronkend machinaal gereutel naar hun hand te zetten. Een offer dat moet gebracht worden tot meerdere eer en glorie van het leefmilieu. Als de fontein in het voorjaar weer wordt aangeschakeld plukken we hier de vruchten van. Nog even geduld.

Ondertussen blijven we afscheid nemen. Niet persoonlijk, maar evengoed met veel respect. De grootmoeder van het Vlaamse toneel Dora van der Groen is zondag overleden. Een monument van de Vlaamse toneelkunst. Vind niet dat ze qua gedragenheid en doorleving van karakters haar gelijke heeft in onze regio. Ze stak er, net als Julien Schoenaerts bij de mannelijke acteurs, met kop en schouders bovenuit. Op die manier blijf ik nog even hangen bij de overpeinzingen om afscheid en vertrekken, los- en achterlaten, herinneringen en anekdotes, berusting en verdriet...

Het vertolken van al die emoties was la Dora op het lijf geschreven. Maar nu dus niet meer.
Het leven gaat voort, en daarom... herdenken we vandaag de gesneuvelden van WO I, WO II en bij uitbreiding alle oorlogslachtoffers uit de latere conflicten. Terwijl het hem eigenlijk om het einde van de eerste wereldoorlog gaat, de herdenking van de wapenstilstand in 1918. Heb de indruk dat dit, bij gebrek aan een gelijknamig game-variant, bij de huidige generatie niet meer aanslaat. Omdat het hier te lande een officiële feestdag is werd er voor een aangepaste invulling gekozen: sinds 1965 is het de dag van 11.11.11, een lokaal initiatief dat aandacht vraagt voor wereldvrede door de uitbuiting van het Zuiden door het Noorden aan te kaarten en tegen te gaan. Het moet een van de eerste 'dagen van...' geweest zijn. Een voorloper die er mee voor gezorgd heeft dat zowat elke dag van het jaar zijn eigen 'van...' heeft gekregen. Dag van de zus, dag van de zo, dag van de hier en dag van de daar. Bij ons staat vandaag dan ook nog de nationale vrouwendag op de kalender. Ik dacht dat er internationaal al zoiets bestond, maar da's blijkbaar niet voldoende. Vooruit dan maar. Tijd misschien om mij eens op iets helemaal anders te smijten? U hoort en leest er morgen meer over...