En dan heb je het 'geluk' dat een goeie vriend je uitkiest en aanbiedt om samen op invitatie naar een uitverkochte Radio 1 Sessie te gaan.Avond twee dan nog wel. Curator: Kommilfoo, de broers Raf en Mich. Mijn helden. Daar moest ik geen twee keer over nadenken. Nadenken? Wat dacht U? We hebben er allebei van genoten. De Sessies-formule doet het al jaren goed. De curator, drager van de avond, nodigt andere artiesten uit om als gast te fungeren tijdens zijn/haar optreden. Voor een gastoptreden, inderdaad. Dat het hierbij meestal om gelijkgezinden gaat hoeft geen betoog. Daar kan de bezoeker van het evenement alleen maar vrolijker van worden. Woord- en muziekkunstenaars Walschaerts hebben hun best gedaan en gevonden wie ze zochten. Een goedgevuld en dus gezellig warm Zuiderpershuis kreeg naast 'de broertjes W' ook nog Derek, Wannes Cappelle, Spinvis, Pigeon en Stef Kamil Carlens voorgeschoteld. Namen als klokken in het Vlaamse singer songwriter-wereldje, hoewel voor mij niet allen even bekend. Daarenboven was Pigeon de échte vreemde duif in de occasionele eendenbijt.
Maar daarover zo dadelijk meer tijdens de round-up...
Een topper die perfect past in dit gezelschap, een heerlijke tekstueel-muzikale ontdekking voor mij. Met dank aan M&R!
'Gelukkig' had ik in een ver studentenverleden nog heel wat vrienden uit de Westhoek die mij inwijdden in hun plaatselijke dialect. Dat helpt om toch enigszins te verstaan waar Wannes over zingt. Maar geen nood, U voelt ook snel waar het om gaat.
Nederlander Spinvis pikt dan de draad op en sluit rimpelloos aan bij inhouden en gevoelens van de Wevelgemse bard. Abstracte poëzie, ontdaan van alle onnodige frivoliteiten en puur op de emotie. Kom terug, dan 'een heel nieuw liedje' en een mix van zijn Bagagedrager en de Twee meisjes van Raymond: dat klinkt dan zo. Ga hem vanaf nu, en wellicht tot grote vreugde van Geert T, met meer aandacht en frequenter beluisteren.
Een bank vooruit Erik de Jong, en een kus van de juffrouw!
De juffrouw van dienst is vanavond Katrien Verfaille, alias Pigeon. Een zeer getalenteerde pianiste die het Radio 1-publiek probleemloos weet te boeien met haar intuitiëve manier van spelen. Turtur en Zenaida Meloda. Onbekend, maar vanaf nu niet meer onbemind. Naast alle vergelijkingen en verwijzingen die ik op haar website lees doet haar pianomuziek mij denken aan Ludovico Einaudi. Hem ontdekte ik in de soundtrack van Intouchable. Wat een avond wordt dit! Er is nauwelijks tijd voor een korte pauze, en dan direct: De volgende. Keihard die Raf, geniaal en net op tijd! Niks meer de volgende, in godsnaam: daar komt vanaf nu geen god meer aan te pas.
Maar de volgende op de playlist is SKC, Stef Kamil Carlens. Wel van horen zeggen, en het hielp als ook Zita Swoon Group ter sprake kwam maar veel meer wist ik er niet van. Dus weer een ontdekking. Pretty Girl, Lonely Place en een cover van nonkel Bob Dylan: Most of the time. Alles even sober, integer en uitgepuurd. Ook dit past weer perfect in de Kommilfoo-avond. Kleurrijke figuur die veel meer aandacht verdient dan welke ik hem tot hiertoe geschonken heb. Foei Marco, dat gaan we goedmaken.
Om het geheel af te ronden brengen Raf & Mich nog een bloemlezing uit hun moeilijke liefdesrepertoire: Ik vrees dat je man het weet, Ruimtevaarder, Het beest is baas en Tram 17. Het was af mannen. Effenaf af! Helemaal af!!! En Peter S. kan ik niet genoeg bedanken voor de uitnodiging. Dit alles helpt ons door een behoorlijk enerverende periode waarover 'Spinvis' op gevatte wijze het volgende zei: "Ik kan niet veel: ik ben geen agent, geen soldaat, geen politicus. Ik kan dit niet oplossen. Ik kan alleen muziek maken, en dat ga ik dan maar zo goed mogelijk doen."
Ik kan alleen wat schrijven en een beetje bloggen, en ik ga nu heel hard mijn best doen om daar iets van te maken. Zo ziet U maar: soms moet een mens wat geluk hebben... en anderen daarin laten delen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten