All those "Specials"...

Tijdens hetzelfde afgelopen weekend kregen de nationale spelen van Special Olympics-Belgium  hun beslag in Doornik en naaste omgeving. Aangepaste sportprogramma's voor personen met een verstandelijke handicap. Ook de G-basketters zijn dan van de partij. Naast het feit dat zij -samen met Tomas Van Den Spiegel - sinds enkele jaren Special-ambassadrice is voor basketbal, draaft 'ons klein' daar ook vol enthousiasme op als vrijwilliger. Dat er veel hulpvaardige handen nodig zijn om zo'n organisatie te laten draaien spreekt voor zich: voor alle sporten samen 3000 deelnemers en nog eens zoveel begeleiders, liet ik mij vertellen door Herman DH - fotograaf van dienst. Drijvende kracht Kris C en duivel-doet-al Kris E, samen met Gibbe W... ik noem maar enkele van de velen die zich deze vier dagen onvoorwaardelijk inzetten om van het baskettornooi een succes te maken voor de deelnemers. Zij verdienen allemaal een pluim, en daarbij ons respect en onze waardering: de atleten, de begeleiders, de scheidsrechters, de vrijwilligers, de organisatoren... iedereen, want het is een schitterend en o zo noodzakelijk project. Blijven gaan Anke, "Down the road" Kevin, Tomas en jullie allemaal. Allemaal "Specials"...!!

Oeverloos R-E-S-P-E-C-T ...

In hetzelfde bedje ziek. Weer te lang gewacht. Opnieuw niet kunnen beslissen. Van hetzelfde laken... of gewoonweg niks geleerd uit mijn vorige zwakke periodes? En dan is er plots zoveel in de aanbieding dat 'den deze' overmand wordt door besluiteloosheid. Nog niet dikwijls meegemaakt. Behoort dat ook al bij het oud(er) worden? Het bloggend 'ouder' worden. Heb ne vriend die al jaren belooft om aan een blog te beginnen. Het komt er maar niet van. Veel te druk, ook nu hij op pensioen is gegaan. Hij is onnavolgbaar en heeft in onze bende zijn gelijke niet. Zat afgelopen weekend 4 dagen op rij voor een rit van 250 km op de fiets. Een van de 145 solorijders in het 1000 km Kom Op Tegen Kanker-evenement. Zoals hierboven reeds geschreven, en voor alle zekerheid nog maar eens herhaald: Oeverloos  R-E-S-P-E-C-T voor mijne maat. Dank voor de steun en het dragen van onze badges tijdens de rit. Dat geeft ons een geweldige boost. Een 'boost' van Boesteman Boers. En, Rudiman: laat ons nog maar wat wachten en die blog nog even rusten, ge zijt héél goed bezig kerel. Merci !!!

Een potpourri van mijn dagelijks leven...

Wie te lang wacht om te bloggen dreigt helemaal in de knoop te raken. Straffer zelfs: hij of zij draait onvermijdelijk in de soep. Ik kan het weten, ik zit er midden in. Weersomstandigheden die niet te schatten zijn, een weekje zomer - vijf dagen herfst - en wederom een  tropische week waarin heer Polo zijn trappers dreigt te verliezen. Gebrek aan discipline. Totale overgave aan genot en laat de boel maar waaien. Waaien. Wind. Dat zou niet fout zijn, beetje verkoeling mag. Maar goed, er is een en ander de persoonlijke revue gepasseerd en het wordt andermaal schijte-moeilijk om te selecteren.  Zo stond ik vanochtend bij het slaapkamerraam met uitzicht op de Poldervijver en Peter Verhelst aan mijn zijde...

meeuwen, merels, eksters en een kraai

een late koekoek en 

zelfs enkele spreeuwen

maar van mezen is geen sprake meer

Ik smijt alles dan maar even op een hoopje: de Pjottr-wandeling in het Arboretum van Kalmthout. Was dat niet de internationale "dag van het naakt tuinieren"? Gewoon een beetje zonnen achter de haag kan toch ook? In mijn blootje... Maar goed, verder nu. De eerste ronde van de NBA Play-offs zit er al op en als ik binnenkort nog enigszins wil kunnen volgen dan wordt "kijken" vanaf nu wel een must. Op z'n minst 'condensed games'. Nog meer basketbal. Eerste ronde Nederlandse Play-offs met de serie tussen Leiden en Leeuwarden. Livestream en volledig kijken, tijd voor maken hé. Is ondertussen wel al achter de rug: 2-1. Paul Vervaeck gaat door met Leiden, Tony VdB mag zijn zomervakantie beginnen plannen. Proficiat Tony met de play-off deelname, succes gewenst aan Paul voor de volgende ronde tegen Zwolle. Ben ook de uitdaging aangegaan met mijn kleinzoons om nog eens aan de Latijnse woordenlijstjes te beginnen. Oei oei oei... Pater, filius, magister, regina, interdum, saepe, semper... Starten met Pegasus 1. Mag er ook nog interesse en plaats zijn voor Oud-Grieks in de middelbare school? En zou minister Crevits eventueel twee keer willen nadenken (!?) wanneer ze het nog eens over LO heeft in het onderwijs? Rik IV, onze wielrijdende buurjongen was aan de slag op de Hobokense 1 mei-wedstrijd voor nieuwelingen. Ik was erbij, op tijd en voor de juiste koers, en zag dat het goed was. Iedereen welkom op zijn Facebook-pagina. Maar dé rode draad - na de voorjaarsklassiekers - is en blijft het spel van de tikkende ballen, de longpots, de plants, de dubbele klossen, de lange en de korte band, de corner- en de middle-pot... het WK Snooker in Sheffield. Eindstrijd was Higgins - Williams (twee 'veteranen' allebei geboren in '75, Bieke!) werd 16-18. Ik mag ze graag bezig zien, de heren. Zonder zever, zonder VAR...

De finale van deze bijdrage speelt zich evenwel af in CC Merksem.  Katelijne dW, dochter van mijn makker Pjottr, kookt daar bij regelmaat voor artiesten en hun crew. Zij loodste mij binnen als sous-chef om mijn vrienden van KOMMIL FOO te verrassen. De surprise kwam echter van hun kant door voor een keer eens niet te komen eten voor het optreden. Toch was de ervaring van de backstage ontmoeting er niet minder om. Integendeel! Straf hoe relaxed die mannen naar zo'n voorstelling stappen en wat een prestatie ze dan weer afleveren.  Was het mijn zesde, of toch de zevende keer...? Ik mag ze graag bezig zien, de heren. Bis. En blij dat mijne chef het ook tof vond. Tof? Geweldig!!! Een echte binnenkomer, zoals alleen zij dat kan zeggen. Deze SCHOFT is "top"...

Remember 1968...

Het is er dan toch van gekomen, zelfs heer Polo blikt na 50 jaren even terug op mei '68. Of op wat er nog van overblijft in mijn geheugen. Overblijft? Is kunnen overblijven... of mogen overblijven? Heeft overleefd. Herinneringen die de goedgevulde 50 jaren na 1968 overleefd hebben en nu tussen al die andere memoires toch nog hun kopje boven het maatschappelijk maaiveld uitsteken. Sterk gekleurde herinneringen allicht, met "zwart-wit" beelden van de Leuvense studentenrevolte en wilde berichten uit het toen nog zo verre Parijs. De arbeiders aan de macht, en de universitairen die zich dan ook maar op de barricaden waagden. Kasseien, rookbommen, brandhaarden en waterkanonnen. Opbloei van het Westers communisme. Massabijeenkomsten, toespraken van Daniel Cohn-Bendit tot en met Paul Goossens en Chris Merckx. Of gooi ik er hier al een paar door elkaar? Stakingen en betogingen. Dolle tijden, maar nog net vòòr mijn eigen jaren aan de Leuvense Alma Mater. Die kwamen er in de nasleep van het beruchte 1968. "Times, they are a changing..." Dat dachten we toen, en dat was ook wel zo: er is inderdaad veel veranderd... Ik ben 50 jaar ouder geworden! Al was het dat maar, om te beginnen. Door de tijden heen is voor mij de herinnering aan toen vooral gebleven door de muziek. Meester De Pré, van de gelijknamige Historie, presenteert ze bij regelmaat en ondertussen is ook Luc Janssen eraan begonnen in zijn Retro-bijdragen op radio één: Dock of the Bay, Otis Redding - Eloïse, Barry Ryan - Delilah, Tom Jones - Nights in white Satin, The Moody Blues - Suzanne, Leonard Cohen  Zo mooi, zo blond en zo alleen, Jimmy Frey - On the Road again, Canned Heat... ik noem maar wat.

En ondertussen gaat het lezen verder. Net als vroeger, of nog net iets intenser. Meer tijd nu. Maar zoals toen ook van alle putten vis, brede interesse en niet altijd prijs. Deze keer had ik mij -ten tweede male alreeds- op een "knoeft" van Walter Baeyens gesmeten. De eerste poging is vorig jaar gestrand op pagina 63. Deze keer heb ik de kaap van de 100 gerond. Niet zonder heel wat moeite, en er blijven er nog meerdere honderden te gaan. Voor een volgende keer dan maar. Hoop dat ik de draad nog eens weet op te pikken. Ter afwisseling eentje vers van de pers: april 2018. Op aangeven van La Pola die deze roman gescoord had bij een lokaal bibliotheekbezoek heb ik momenteel een meer dan eigenaardig werk onder handen: Voor het Vergeten van Peter Verhelst. Deze schrijver was mij nog niet bekend, en ik pleit meteen schuldig: een behoorlijke tekortkoming in mijn literaire bagage. Hier wordt werk van gemaakt. Het is eens iets anders: een boek wat de schrijver zelf als roman benoemt, maar waar gedichten, verhalen, realistische scènes, beschrijvingen van kunstwerken tot zelfs een haikoe toe aan bod komen. Bijzonder van opbouw, diepmenselijk van inhoud, complex van samenstelling maar absoluut waard om te ontdekken. En dus een auteur waar ook iets over te vertellen valt... is het niet Roger DK? Naast het feit dat hij tegen zijn eigen zin bij de postmodernisten wordt gerekend, door zijn poëtisch taalgebruik als estheticist wordt geklasseerd maar even goed in meerdere werken een proeve aflevert van doorwrochte maatschappijkritiek... was Verhelst ook geruime tijd leraar algemene vakken aan de Brugse hotelschool Ter Groene Poorte, en dus een collega van Roger. Klopt dat, kameraad? 

Tot zover de sixties en de literatuur. Nu opnieuw voor de buis en de halve finales WK Snooker in The Crucible. Vanavond de livestream van Aris Leeuwarden - ZZ Leiden in de play-offs van de DBL, Dutch Basketball League én... de laatste finale van Met het Mes op Tafel voor dit seizoen. Tussen de bedrijven door is er dan weer plaats voor wat achtergrondmuziek: uit 1968... of wat dacht U?