De puzzelstukjes deden nog maar eens waarvoor ze gemaakt zijn: la Pola een eindeloze vreugde verschaffen bij het zoeken naar de juiste component terwijl de klok ongemerkt langs vele uren henen tikt, om uiteindelijk en na veel draaien en keren, passen, overschouwen en proberen... toch met z'n allen op hun plaats te vallen. De een na de ander pasten de gejigsawde wijnkurken in elkaar. Het einde komt in zicht, nog even en de puzzel klopt weer helemaal. Ik maak al plannen voor een volgende aankoop. Eerder dan gedacht!!
Van al die dagen rust en kalmte heb ik geprofiteerd om mezelf weer wat bij te lezen. Voor de verandering. Blijkt dat ik mij deze keer op anachronistische wijze aan een verzameld werk heb vergrepen. Was ik de weg kwijt of is mijn schoonbroer gewoon te laat op het idee gekomen om zijn bibliotheek voor mij open te stellen? Het ging dus om de slagerszoon, die met dat brilletje... Het mag ook wel eens, en dan zeker bij den deze, in omgekeerde volgorde: Sprakeloos, Kartonnen Dozen en nu eindelijk het eerste deel van de Wase Trilogie: Een slagerszoon met een brilletje... Alles van de hand van [lanwa:] oftewel Tom Lanoye. Misschien is het net die omgekeerde volgorde die het hem gedaan heeft. De verhaallijn in Sprakeloos heeft mij sterk geraakt. Kwam daarna ter sprake bij Bea C-M die mij haar Kartonnen Dozen uitleende, waarna weer enkele jaren later... de slagerszoon mij in zijn diverse onderdelen sterk heeft weten te bekoren. Mij..., ik die tien jaar geleden nog een afkeer had van Tom Lanoye en zijn nasaal Antwerps getint Sint Niklaas' stemgeluid. Zo ziet U maar, zeg zeker nooit nooit. Het hele boekwerk moest er deze keer binnen de vierentwintig uur aan geloven. Een ware stormloop. Het vaderdaggeschenk van mijn kids ging even aan de kant, maar vult nu de kortere leesmomenten die ik mij tussendoor gun. Waarover het gaat en wat het aanbelangt? Een kwestie van konijnen...
En binnenkort " Wil" van Jeroen Olyslaegers aanvangen ...
BeantwoordenVerwijderen