Na de natuurwandelingen gingen we op dag twee met ons pontificaal bezoek de cultuurhistorische toer op. In Vessem bestaat een heuse pleisterplaats voor bedevaarders op weg naar Santiago de Compostela: Pelgrimshoeve Kafarnaüm waar alles in het teken staat van innerlijke rust en pelgrimeren. Jammer dat Nonkel Fons, nog zo'n monument uit mijn PITO-jaren, er door omstandigheden deze keer niet bij kon zijn. Want er is hier nog meer wat verband houdt met Santiago de Compostela. Broeder Fons van der Laan, een oud-pelgrim van Sint Jacob die zelf ooit naar Compostela ging richtte de Jacobushoeve op. Daarin huizen een kringloopwinkel, een wereldwinkel, diverse werkplaatsen, een praathuis en een heemzolder. Alles draait op vrijwilligers, ook de tweedehands boekenwinkel.
En kijk, daar scoor ik toch wel drie werken van de grote Godfried Bomans, een van mijn idolen uit de al dan niet verplichte literatuurlijsten op de middelbare schoolbanken. Ik betaal met vijf euro en laat het wisselgeld achter voor het goede doel. Als dat geen koopje is. Ben alvast begonnen in "Een Hollander ontdekt Vlaanderen", een beetje in de gespiegelde geest van wat wij daar deden maar dan way back in time. Mocht mijn schrijfstijl de eerstkomende tijden een andere schots-scheve kant opgaan dan mag U dit met alle waarschijnlijkheid verhalen op en toewijzen aan het feit dat ik mij al te gretig in de Bomansiaanse geschriften heb verdiept. Het zij zo, er zijn allicht kwalijker zaken waaraan U zich al hebt geërgerd in deze blog. Vooruit dan maar, op weg met Bomans...
En dan de wijde omgeving, want Vessem is maar "een deel van". Meer bepaald een deelgemeente van Eersel, parel van de Brabantse Kempen. En dus wilden we daar ook wel iets van zien. Mooi weer, rustige dorpswandeling en ogen te kort: de pomp en de kiosk op de Markt, de kapel van O.L.Vrouw van de Kempen, een stuk appeltaart met koffie op het terras van De Bengel. De Contente Mens en de Pronte Vrouw, de Boterlinde en de Protestantse Kerk. Daarbij hoort natuurlijk een bezoek aan het Streekmuseum De Acht Zaligheden . Een goede plek voor zestigplussers zoals wij om de nostalgie op een frisse manier los te laten. Niks kleffig maar een vlotte presentatie over hoe het was en is geweest in de Kempen rond het midden van de vorige eeuw. Zeer de moeite waard, zowel het museum binnen als de kruiden- en de speeltuin die de gebouwen omringen. Nogmaals: met het mooie weer erbij. En dan maakt een expositie met werk van Loes Smolders de ervaring alleen maar completer. Prachtig! Daarna terug naar de Lansert voor een frisse Beerze op het terras. We ronden de dag af met een hartige maaltijd in Brouwerij Hotel De Gouden Leeuw. Dat we ondertussen ook nog kunnen genieten van een traagzaam ondergaande zon is een detail dat de ervaring alleen maar zaliger maakt. Achtzaliger...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten