Retour au Senegal - IV

Tot hiertoe hebben posts en bijhorende foto's allicht het vermoeden gewekt dat onze aanwezigheid in Senegal zich heeft beperkt tot de oceaanrand en het strand. Mocht ook U in die richting denken dan kan ik U dat niet kwalijk nemen. We hebben er inderdaad veel van onze luie tijd gesleten. En toch, en toch... Na een week zijn we op bezoek gegaan bij Max, een van onze "garçons". Op invitatie voor een Senegalese thee. Hartje Somone, en op z'n minst een goeie 100 meter weg van de plage. De familie Lo, ruim 30 personen, woont samen in een ommuurd perceel en deelt in het dagelijkse leven wat er te delen valt. Iedereen draagt op zijn manier en naar eigen mogelijkheden bij tot het onderhoud van de familie. Voor de stamvader met zijn twee vrouwen, hun beider kinderen, de aangetrouwden en de kleinkinderen. Die ochtend hebben we een fijne babbel met Max' moeder en met zijn oudste zus, Aita. Zij zorgt die dag voor de kleintjes van haar zussen. Een naar omstandigheden behoorlijk zelfbewuste jongedame, dat mag blijken uit de vlotte conversatie die we met haar voeren. Ondertussen prepareert Max de thee. Die we daarna drinken in drie stappen, zoals het hoort. De eerste met munt, de tweede met een extra pastille en de derde het meest doortrokken... net iets anders dan wat er in de restaurants snel-snel wordt geserveerd na de maaltijd. We nemen er onze tijd voor. Totdat moeder opstaat, ons dankt voor het bezoek en zegt dat het nu tijd is om te gaan koken voor de familie. Max en Aita doen ons uitgeleide.  Zo simpel kan het leven zijn. A la prochaine...