donderdag 29 maart 2018

Nog maar net lente...

Mijn leven lang heb ik geteerd op wat mij tijdens mijn jeugd werd ingelepeld, en dan vooral op  enkele vuistregels die ik toen voor dagdagelijks gebruik heb meegekregen: "Ge kunt niet alles hebben/krijgen - ...en al zeker niet 'alles' tegelijk. - Leer tevreden zijn met wat ge hebt.". Dixerunt vader & moeder Polo! En dus ben ik blij met elke zonnestraal die ons nu gegund wordt. Lente of niet, ik zal het geweten hebben en de kriebels gevoeld. Hoewel we al enkele dagen schijtweer te verwerken kregen ben ik vandaag toch weer een gelukkig(er) man. Zonneschijn, blauwe lucht en hier en daar een witte wolkenboord. Binnen achter het glas voel je niks van de gure wind. Deels uit het westen, deels uit het oosten, maar altijd met een grote fractie 'noord' erbij. Te kil nog naar mijn flauwe goesting om buiten bezig te zijn. Geen nood echter, het binnenhoutwerk is na een hele tijd weer aan een nieuwe laag toe en dus komt de schilder in mij boven. Ik verf deze dagen als in mijn beste puberjaren thuis. Verfpot, borstel, ladder, oude kranten... 

Mooie bezigheid voor het aankomende paasweekend. Een periode die met witte donderdag, goede vrijdag, stille zaterdag en een eerste en tweede paasdag zoveel meer te bieden heeft dan "kerst". En toch kan het niet tippen aan dat winterse gebeuren. Alleen wat chocolade eieren, en dan nog... laten de klokken die echt vallen, en komen die dan wél van Rome? Af en toe zorgt de kalendermaker ervoor dat een en ander gekoppeld wordt zoals nu: een combinatie van het feest van de verrezen Heer, de ultieme grappendag van 1 april en de absolute hoogdag van de Vlaamse koers, de Ronde. Misschien moest ik aanstaande zondag mijn verfborstels toch maar aan de kant laten. Potje white-spirit...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten