In de eerste plaats dank voor de vele goede raad en de van bezorgdheid uitpuilende berichtjes en reacties op de vorige post alhier. Zoveel vrienden en vriendinnen die mij het beste toewensen en overladen met zorgzame adviezen. Ere aan de vele goede raadgevers en allen die mij een helpende hand willen reiken. Dit gaat zeker lukken. Hoe was het ook weer? With a Little Help from My Friends...
Ik doe het rustig aan, zou na al die aanmaningen niet anders durven. Maak me daarenboven niet druk om futiliteiten, al zeker niet om wat er momenteel vélo-gewijs op de Franse "départementals" en "nationals" gebeurt. Spannende sprints, steile beklimmingen, razend gevaarlijke afdalingen en knotsgekke valpartijen. Moet je beetje gek zijn om wielrenner te worden? En wat, als je dan ook nog een grote ronde wil rijden? De gladiatoren uit het oude Rome zijn terug. Nu in strakke koersbroeken, fluo truitjes en futuristische helmen. Gelukkig maar zeker, Richie Porte? Misschien dan ineens ook elke ochtend voor de start een nieuw protocol invoeren? Het verzamelde peloton brult voor tourdirectie en ruim opgekomen publiek die ene oudromeinse spreuk van de strijders in de toenmalige arena: "Ave Imperator, morituri te salutant!" Er een beetje over wellicht, en dus een slecht voorstel? Afgevoerd.
Dan kan ik U meteen geruststellen, want meer van mijn aandacht gaat momenteel naar de fauna en flora in mijn directe omgeving. "Rustig aan" wil niet zeggen dat ik ook mijn ogen sluit voor externe prikkels. Dat zou pas erg zijn, en dus kan ik U melden dat de lavendelkever wederom paraat is en present geeft in mijn achtertuin. Het mooie weer natuurlijk. En een border paarse bloemenstruiken die het al vele jaren volhouden. Bij het bekijken van nevenstaande foto moet ik toegeven dat de kever er beter uitziet dan de bloemen waar hij op teert en of kickt. Alles heeft zijn tijd...
Verder is er nog dit. Mijn plan was om enig voorbehoud in te bouwen en het warm pleidooi dat ik hier eerder voerde voor het lezen van Homo Deus enigszins terug te schroeven. Had het te maken met de omstandigheden? Zou kunnen, maar niet alleen dat: ik kreeg sterk de indruk dat men van de hype rond Sapiens wilde gebruik maken om ook het vervolg daarvan en masse te slijten via de boekenboer en aldus diverse bankrekeningen te spijzen. Komt daarbij dat in tegenstelling tot het vorige boek er nu wel een aantal schrijf-, zet en/of drukfouten aan de aandacht van de correctoren zijn ontsnapt. De tijdsdruk die ook bij de vertalers haar tol eist? Zoals U weet stoor ik mij daar erg aan, en dus ging de warme aanrader ei zo na het koelvak in. Maar nu ik mij terug wat beter voel, het hoofdstuk rond het humanisme aan bod is gekomen en ik opnieuw meer aandacht krijg voor de berichtgeving van al dan niet bizarre toestanden en gebeurtenissen op deze aardkloot... nu zie ik het terug zitten. Ik lees verder, en herlees als het nodig blijkt. Zeker als ik op een zonnige zondagochtend naast mijn koffiekoek ook de warme bakkerkrant in handen krijg en daarin moet lezen over glutenvrije hosties. Waar zijn ze toch mee bezig? En dan zie ik het artikel er vlak naast. Evenwicht? Balans?? Kan iemand mij de ernst van het bestaan nog eens aanreiken? De ondraaglijke lichtheid ervan? Of de appelmoes...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten