woensdag 12 juli 2017

Under Control...

Wie is Gilles Muller? Had er tot eergisteren in de verste verte geen idee van. Later op de avond werd mij een en ander duidelijk, en dus ook dat dit gemis aan kennis de zoveelste -al dan niet zó grote- lacune in mijn sportcultuur bleek te zijn. "Alles onder controle?" Daar moet, naar mijn bescheiden edoch meermaals niet zo foute mening, naast een loodzware en preciese opslag de alles overheersende focus van deze 34 jarige Letzebürger naar toe gaan. Hij klopte, net voor het schemer zich over de grasvelden van Wimbledon spreidde en in een vijfsetterse tennismarathon grote favoriet Rafaël Nadal: 3-2. Is dat zo speciaal dan? Soms wel vind ik, en dan vooral om wille van de beheerste manier waarop hij met het hele gebeuren én de uiteindelijke winst wist om te gaan. De foto toont zijn eerste reactie na de 'winning ball'. Man, man, man... zelfs zijn armen gingen niet de lucht in. Eerst volgde een lichte blikkering in de ogen, en dan gingen heel voorzichtig de handen omhoog. Gewonnen. Happiness? Morgen rustdag en dan naar de kwartfinales. Niet meer of niet minder.

Twee dagen later, vandaag dus. Wie is Gilles Muller? Nu weet ik het wel natuurlijk, en dus zit ik voor het scherm om vooral zijn match tegen Marin Cilic te volgen. Tussendoor zap ik naar Murray - Querrey, waar de Schotse nummer één niet opkan tegen zijn Amerikaanse opponent: 2-3. Voor Muller lijkt het beter te gaan met snelle winst in de eerste set. Even naar de Tour. Vlakke rit en dus oeverloos saai, ten dode opgeschreven lange ontsnapping met straks dus een massasprint en die zal Kittel winnen.  Terug naar het tennis: daar kantelt de match en neemt Cilic over: 1-2 in de sets. De spanning blijft en het wordt 2-2. Finaal verliest Muller met 3-2.  Zijn glorie was van korte duur, maar... ook dat verwerkt hij super beheerst. Of wat dacht U van deze foto: eerste reactie na de laatste score van zijn tegenstander. Zelfde houding als na de winst van eergisteren, en dan volgde een iets doffere blik. Verloren. Sadness? Morgen inpakken en naar huis, geen halve finale. Niet meer of niet minder...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten