
U voelt mij natuurlijk al komen. Veel bochten en gedachtenkronkels, rond de pot draaien en omheen de hete brij fietsen, er nog wat doekjes om winden en al helemaal niks recht voor de raap. Of dan toch maar: het kon me niet echt boeien. Uiteindelijk wekte het evenveel ergernis op als "gewoon" voetbal. Tijd winnen op alle mogelijke manieren is blijkbaar zo typisch voetbal dat het er ook voor de dames bijhoort en wordt geaccepteerd. Erger kan toch moeilijk? En zo'n groot veld is voor 11 vrouwen gedurende 2 keer 45 minuten helemaal niet te belopen. Flinke inspanningen, dat wel. Maar ten koste van veel onnauwkeurigheden en balverliezen. Mijn respect krijgen ze wel, de voetbalvrouwen, maar ik word er niet wild van. Highlights tot daar aan toe, maar een hele match... In andere sporten werden spelomstandigheden aangepast waar nodig: kleinere bal in het basket en lager net bij volleybal. Allebei met goed resultaat en attractief spel tot gevolg. Bij hockey lijkt het te lukken, hoewel ik daar nog minder van ken en mijn oordeel absoluut van geen tel hoeft te zijn. Denk dat commerciële managers de voetbalbobo's in het oor gefluisterd hebben dat er in navolging van andere sporten ook in het damescompartiment een markt te bespelen en dus geld te rapen valt. Alleen is voetbal zoals het nu gebracht en verwacht wordt voor mij het minst geschikt om met een damesvariant voor de pinnen te komen. Maar goed, wie ben ik? En dus: Go Red Flames. Vive les Flammes. Vive les femmes...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten