Een zoveelste "maat voor niets"...

Het zou en moest vandaag de "dag van de waarheid" worden in de Tour. Na bijna drie weken aanmodderen beloofden de grote tenoren, of degene die daarvoor nog willen doorgaan, om eindelijk het Sky-bastion van Froome & Co onder vuur te nemen. Het ging vuurwerk worden, en vuurwerk hebben we gekregen. Wel grotendeels op de verkeerde momenten (vind ik...?!) en niet steeds van de juiste pionnen, want die konden dan weer net niet. Aru los door het Alpen-ijs gezakt, na gisteren zelfs de tweede keer op rij. 't Is van niet beter kunnen. Op is op. Froome's ploegmaat Landa kan wel, maar hij mag niet van de Sky-commandatuur. Puur tactische aanvalletjes, en daarmee stopt het dan ook. Bardet heeft zijn best gedaan, en zelfs meer dan dat, maar ook hij kan niet tornen aan de hegemonie van Froome en (vooral!!!) de zijnen. Dan blijft er nog Rigoberto Urán, vanmorgen tweede in de stand op 27 seconden van de leider. Urán, die zou het dan toch moeten doen. Hij won al de beklijvende negende etappe naar Chambéry in de spurt (toch iets geleerd in Londen?) nadat hij zich door een sleutelende mechanicien van de neutrale wagen op de laatste col grotendeels naar boven liet trekken. Verder nog geen trap teveel gegeven deze Tour, maar ook niet meer laten zien dat hij echt hoger wilde. Blij dat hij erbij is? Ja, er gaat bij U toch ook een lichtje branden? De jonge atleet Urán, die op het einde van de Olympische wegrit in 2012 samen met de stokoude veteraan-arrangeur Vinokoerov naar de eindmeet reed. Gewonnen spel dacht iedereen, Rigoberto voor goud. Fout! Hij keek tijdens de sprint (op vraag en aanbod van  Kazakkendraaier Aleksandr!) op het juiste moment naar de verkeerde kant. Redelijk dom voor iemand die toen in het Sky ProCycling-team zijn brood verdiende. Heeft Vinokoerov toen de deal misschien beklonken met Astana-geld? En zou het dan zomaar even kunnen dat diezelfde Urán nu een gelijkaardig spelletje opvoert in een meerdaagse show: blijven zitten en de andere kant opkijken, telkens het ertoe doet om Froome eventueel in de problemen te brengen. Volgen, maar geen initiatief nemen en al zeker niet aanvallen. Als geld van een Kazakse bank niet stinkt, waarom zou er dan een geurtje zitten aan Sky-ponden...? Of wordt dat zijn volgende werkgever? Het was vandaag alleszins weer een maat voor niets, net als - bij nader toezien - een voor de rest grotendeels saaie Tour 2017 die eraan vooraf ging. Playstation koersen met oortjes en vermogensmeters. Voorgeprogrammeerde scenario's. Uitgekiende ploegtactieken en als maar snellere ritten. Oh ja, ik heb het deze keer niet eens over doping gehad...