Het is me nog niet dikwijls overkomen dat ik het ontstaan van een respectabel kunstwerk mee mocht beleven. Van inspiratie over creatie tot realisatie. Inderdaad, de trouwe volger van mijn eerdere MMP weet dat ik in 2009 reeds stond toe te kijken hoe Chris Burden de regie voerde bij de schepping van zijn Beam Drop in het Antwerpse Middelheim Museum. Toen was ik een van de velen die een stukje van de show kwam meepikken. Vrijdagavond echter zat ik in een klein atelier om van begin tot eind' een nieuw kunstwerk te zien ontstaan. Heel bijzonder, hoe de geest van een 'jonge' kunstenaar zijn weg vond naar het doek. Een echte nieuwkomer, die het wel gaat maken en waarover ik U ten gepaste tijd meer details zal geven: FW. Maar voorlopig dus even niet, dus...
Aansluitend, op zaterdag, op invitatie te gast bij Bea C-M voor een apart event. Bouche Cousue van en door George De Decker. Schilderijen, video, muziek en stilte. En vooral hoe het zwijgen de stilte overstemt. "Bouche cousue": mondje dicht, vinger op de lippen, het zelfgekozen of opgelegde zwijgen, de ingenaaide mond van de hongerstaker, stilte als spraak in het kwadraat, monddood gemaakt en onderdrukt, een vorm van sprakeloosheid en daardoor een totaalspektakel waarin de kunstenaar op zoek gaat naar de veelkantigheid van het zelfgekozen zwijgen. Enkele knipsels uit de verbale presentatie door Guido De Bruyn, die wel erg dicht aanleunt bij wat ik laatst las in De Wereld van De Wachter. Een boek dat ik, dwars tegen mijn gewoonte in, toch tussentijds aan de kant heb gelegd. Terug 'in' de kast tot ik voel dat er weer een hoofdstuk ( of misschien wel meerdere?) bij kan. Het vraagt heel wat van een mens om daar doorheen te lezen, maar goed: een volgende keer dan maar. Evenzo vragen de schilderijen van George De Decker om ruimte en tijd. Kijken van ver om daarna naar de details te gaan speuren. Terug afstand nemen om vergelijkingen te maken, of verschillen te zoeken. Afdalen in de donkerte van de derde verdieping, een ruime krocht. Muziek en klank bij quasi inhoudloze videobeelden. De overpeinzingen komen als vanzelf. Wederom een waardevolle ontdekking voor mij. Dank voor de uitnodiging, Beatrijs. Merci beaucoup!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten