Pasen komt eraan en dat betekent eieren. Die willen gelegd worden. Ik zit er met minstens één. Heb er een nachtje over geslapen en het moet er nù uit. Gisteren 22/3. Mijn gedachten gingen vele kanten uit, dat heb ik wel eens meer, maar deze keer was het niet zo eenvoudig. Lang niet zo eenvoudig "in m'n hoofd" als Raymond het pleegt te zingen. De dag begon met herinneringen aan de aanslagen van vorig jaar op Zaventem en in de metro van Brussel. Radio, krant, televisie, sociale media. Je kon er niet omheen en dat was ook de bedoeling. Misschien was dat ook wel de bedoeling van die terrorist in Londen, ons herinneren aan het feit dat het nooit meer zal zijn als vroeger. Dat veiligheid een utopie geworden is. Maar dan de getuigenis van Seb B. horen en zijn interview lezen op rtbf.be: "La peur est une illusion." Het gevaar is reëel, maar steeds leven met de angst daarvoor lost niks op. Angst is een illusie." Op het foute moment op de verkeerde plek geweest. Maar kan het positieve ervan zien en beseft dat hij veel geluk heeft nu hij dat alles nog kan navertellen. Sterke vent met karakter die terug leert gelukkig te zijn met kleine dingen. Maar er blijven de stukjes, en er is de puzzel: Zaventem, Brussel, Nice, Parijs, Berlijn, en nu weer Londen en bijna Antwerpen? Wanneer wordt het weer prettig toeven in mijn hoofd..?
De dag voordien? De lente kondigde zich hoopvol aan: zon en blauwe lucht, met een kil windje er overheen. Voor de verandering had ik tickets gekocht voor een matineevoorstelling in de ROMA. Geen theater deze keer, maar cinema. EVERYBODY HAPPY. Peter Van Den Begin in een burn-out. Prestatiedruk en concurrentie. Verhaal over komieken, maar dat is slechts de metafoor: "Zij zijn de kanarie in de koolmijn. Op het podium verheffen ze zelfzekerheid tot het extreme, maar daarnaast leven ze in een wereld van concurrentie, competitie en de nood om het publiek te doen lachen." (Nic Balthazar in De Morgen) Prachtige film. Nogal wat ervaringsdeskundigen in het publiek en dat leverde een voldragen nabeschouwing op met regisseur en hoofdacteur. Een belevenis op zich. Voor wie de film nog wil zien: volgende week woensdag in Cinema Rix (CC Deurne) en hij is ook te vinden in de TV-Theek van Telenet. Wel grondig doorzoeken naar het brede filmaanbod. Soms noem ik iets de moeite, af en toe zelfs een aanrader. Dit is een "must see"!!Als ik dan nog een blitzbezoek krijg van een verre studievriend komen positivisme, happiness, nostalgie en welbevinden tot een aangenaam hoogtepunt. Luc DB is de nobele weldoener. "Marrek, ik ben onderweg. Binnen 10 minuutjes ben ik er..." Een super avondje met een leuke babbel. Meer moet dat echt niet zijn. En we hadden het veel meer over nu dan over vroeger: de kinderen en de kleinkinderen, onze dagelijkse bezigheden en hoe we allebei van vakantie naar volgende reis leven. Prachtig en dat we op het eind weeral uitkeken naar een volgende gelegenheid. Zo eenvoudig kan gelukkig leven zijn. Everybody happy?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten