1. Zelf in actie. Het weekend zit er weeral op. Alles prima verlopen. Niks bijzonders te melden? Niet echt. Of toch wel?
Er zat sinds lang nog eens een volle maar sportief-relaxte zaterdag in. Ik heb om te beginnen mijn eigen zweem van sportiviteit in voege gehouden: een uurtje op de homeo, gelijkelijk aan met een zwaardere belasting en naar omstandigheden ook een hogere trapcadans. En met een stevig part uit de Rome I-serie voor m'n neus. De timing is wel niet helemaal perfect: de Iden van maart zijn net gepasseerd, maar Caesar is nog volop in strijd met Pompeius om de heerschappij over de eeuwige stad. De republiek zal eraan moeten en Caesar wordt keizer-dictator. Aangezien het bekende "Tu quoque Brute, fili mi !?" nog op zich laat wachten besef ik maar al te goed dat er nog aardig wat tijd te pedaleren valt. In blokken van 60 minuten, daar houd ik mij aan. De wattage mag wel nog een beetje hoger...
2. Onvoorstelbaar internationaal. Dat laatste met het oog op de aankomende voorjaarsklassiekers. Daarvan heb ik zaterdag de finale uit Milaan-San Remo vanop de zetel bekeken. Tegen beter weten in schuif ik mijn dopingvermoedens aan de kant en gooi mij in gedachten mee op en over de Cipressa en de Poggio. Beuken, keihard gaan, het juiste moment afwachten en knallen. En ook ik heb zo mijn idee over de verslaggeving: zet Josee De Cauwer afwisselend bij een van die Eurosport-gasten, geef Michel Wuyts een ticket voor een ver verlaten eiland en we gaan de pret niet opkunnen. Tot het zover is mag Jeroen Vanbelleghem voor mij zijn ding blijven doen. Vind het zeker niet slechter dat wat de Sporza-paus de laatste jaren te bieden had. En dan de koers: hiervan onthoud ik het beeld van de aankomst. Bij deze foto - zeg maar 'stilstaand beeld' - gelooft U toch nooit dat hier geen valpartij op volgt. Neen dus, die mannen vliegen met z'n drieën over de eindstreep en dat was dat. Na 291 km koers een spurt op leven en dood, een paar centimeter verschil, en op naar de volgende. Alledrie acrobaat, alledrie rechtop. Chapeau !!
Interviews interesseren mij niet echt, maar nu ik hier toch zit zap ik enkele kanalen verder en zie op BBC de schonkig bonkige lijven van een pak rugbyspelers voorbij schuiven. Zeslandentornooi, France - Wales. Ze zitten al in de laatste vijf minuten, dus dat kan er wel even bij. Zie de Welshmen 13-18 scoren en denk in al mijn naïviteit dat de boel beklonken is. Ook mooi niet: om mij onbekende redenen wordt er zonder al teveel heibel of gezever op het veld zo maar eventjes 20 - t w i n t i g - minuten bijgeteld en gespeeld. Begin het na een tijdje te snappen: als er na de scrum een verdedigende fout gefloten wordt start men opnieuw met een penalty-scrum op dezelfde plaats als voorheen. Aad De Mos zou zich hier met zijn "pinanti is pinanti" ook thuis voelen denk ik. En dus zit ik een groot gedeelte van die tijd te kijken naar wat U op de foto ziet. En opnieuw, en opnieuw... en gek genoeg: het blijft spannend. En dat wordt het nog meer: in de honderdste minuut geraken de Fransen (voor eigen volk) dan toch over de eindlijn en maken gelijk. Ook bij de reconversie gaat de bal tussen de palen, et voilà: 20-18 winst voor de thuisploeg. En dan verloopt het verder zoals we eigenlijk mogen verwachten: wederzijds respectvol gedrag van beide ploegen bij het verlaten van het veld, coaches die het met elkaar over de match lijken te hebben en supporters die zonder problemen de tribunes verlaten. Daarna in de studio commentatoren die... commentaar hebben op van alles en nog wat. Zo moet het gewoon denk ik dan, heb ik ooit niet iets gehoord als "Rugby? This kind of football, played by gentlemen." Of toch iets in die aard...
3. Simultaan Belgisch. En nog was het niet gedaan. 's Avonds werd er op nationaal niveau gebikkeld. Op één de Croky Cupfinale tussen Waregem en Oostende en tegelijk op Play Sport een rechtstreeks basketverslag van The Wilink Game 2017 tussen Brussel en de Antwerp Giants. Ik vond geen van beide echt hoogstaand, maar de simultaneïteit zorgde voor vlotte schakelmomenten en al bij al was de spanning ook hier te snijden. Eerst voetbal: 2-2 full-time, 3-3 na de verlengingen en 4-2 na penalty's. Forza Essevee !!!
Ook op de Heizelvlakte werd er in Paleis 12 een basket feestavond georganiseerd door Basic Fit-Brussels. In navolging van de Night of the Giants, sinds enkele jaren in het Sportpaleis, spelen die van Brussel voor de tweede keer hun Wilink Game voor zo'n 7000 toeschouwers. Grote ambiance, resultaat basketbal, maar zelfs dan is er in deze sport nog heel veel te beleven. Ok, de eerste helft was een mager beestje (27-22), maar finaal zorgden
Domien Loubry & Co voor de stunt en klopten zij de Giants met 67-61. Proficiat, Ketjes !!! En hier: van een sportieve zaterdag gesproken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten