Eindelijk zijn mijn maarts-medische meetings achter de rug. Afspraken, onderzoeken en consultaties leverden een reeks puzzelstukken op die tijdens een afrondend overleg met "mijn" cardioloog in elkaar werden gepast. Voorlopig ben ik opnieuw gerustgesteld, goedgekeurd voor de dienst en mag ik dus terug in gang schieten. Hoewel, dat schieten moet -zoals in de hoofd-ondertiteling van deze blog bij permanentie geciteerd- met de nodige korrels zout genomen worden. Niet overdrijven, gewoon de draad weer oppikken. Met aangepaste medicatie en een goede planning mag ik er opnieuw voor gaan. Voor wie mij kent uit een vorig leven mag dit bijna onvoorstelbaar klinken, maar ik ben terug gaan wandelen. Dagelijks mikken naar 5000 stappen. Meer zou kunnen, maar ik wil niet te snel op mijn limieten botsen. Opbouwen dan maar, en dát vooral niet te snel. Met het ondertussen ook al vertrouwde "MondTjesmaat". En eindelijk, nadat de cardiale problematiek enigszins genormaliseerd werd, ook weer aandacht voor de motoriek en de stap naar de buitenfiets. De combinatie van heup en hart en verkoudheden hebben mij een tijd aan de kant gehouden, maar nu is het weer zover. Ook dat nog... ik zat vroeger al niet echt graag op een fietszadel en dat is er post-prostatair helemaal niet beter op geworden. Dus ook hier met de nodige reserves. Enfin, u kan het zelf lezen: excuses zat.
Toen keek ik naar BARGOENS op één en daardoor Stig Broeckx een paar keer recht in de diepblauwe ogen. Man man man... wat een kerel! Wie uit zijn verhaal geen moed put gaat door niks of niemand nog gemotiveerd geraken. Maar ook door de belevenissen van de andere personen die aan bod komen. Stuk voor stuk aangrijpende stories. Merci Eric Goens & Co voor de prachtige reeks portretten. Ik haal er vast mijn voordeel uit.
Zodoende ben ik weer vertrokken. Voor een hele tijd mag ik hopen. De lente steekt haar neus aan het venster, het zomeruur is opnieuw geïnstalleerd en de meisjes ontbloten de kuiten. Jan de Wilde heeft het altijd al geweten. Hij zong er een liedje over, iets wat ik niet kan. Dan maar wat krabbels op papier of iets leesbaarder via de toetsen op het klavier. Nu ik weer op dreef geraak komen een hele reeks items aan de oppervlakte en moet er gekozen worden. Wat, hoe en wanneer, dat leest u hier een volgende keer. Als 't god belieft en de wind niet tegen zit. Heropstanding, revival and more...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten