vrijdag 15 maart 2019

Wind zaaien en storm oogsten...

Het tweede en totaal onvoorziene uitje naar St Augustinus heeft dan toch roet in het blog-eten gestrooid. Een kladje dat klaar stond is totaal ondergesneeuwd door mijn cardiale strapatsen, Nochtans had het voorbije weekend alles in zich om als hoogst blogwaardig beoordeeld te worden. Daar was van de ene kant het stormweer dat overal te velde sporen van lichte tot serieuze vernieling achterliet. Op de terugweg van een zeer gewaardeerd aperitiefconcert in het lokale CC Gravenhof werden wij omzeggens uit onze schoenen geblazen door hevige west noord-westelijke windstoten. De bomen in de Polder maakten diepe buigingen (voor Pola & Polo?) en enkele loodbandstroken op onze dakranden stonden stijf in de strekstand. Hoppakee... maartse buien met pre-aprilse grillen. Zeker het vermelden waard. 

Maar daar waren ook een serie basketmomenten die ik onder uw aller aandacht wilde brengen. Laat mij beginnen met de Dames van Duffel BBC die met slechts één  nederlaag en nog drie wedstrijden te gaan het kampioenschap al mochten vieren. Knap seizoen, stevig werk van de club, het team, de speelsters en... "ons klein". Eerste titel als coach is binnen. Gefeliciteerd. Proficiat Anke !!! Ne meter bier is aan deez madammen welbesteed,  zou ik durven zeggen. Bye bye 1ste Provinciale, 2de Landelijke here we come...!!!

Verder was er de monsterzege van VdB's Aris Ljowert die de Rotterdamse Feyenoorders in een "do-or-die" game een bijna vijftiger om de oren gaven: 57 - 103. Proper werk. Tegenstander totaal overmand, van de drie naar de negen en compleet
de trappers kwijt. Komaan Tony, hou ze nog scherp en zorg voor een ploeg in vorm tegen 13 april...

En dan hebben we nog de Giants, de Antwerpse Reuzen, die gedoodverfd favoriet Oostende lik op stuk gaven in de Finale voor de Belgische Basketbalbeker. Verdiende overwinning van een ploeg die net op tijd gepiekt heeft en de vruchten plukt van een paar jaren hard werk. Eindelijk is de trofee binnen. Dikke proficiat aan club, spelers en vooral aan de coaching staff. Een bewijs dat je met normaal gedrag ook nog een ploeg kan leiden. Felicitaties aan Roel Moors en zijn medewerkers. 

Dario Gergja, de brulboei die de Oostendse basketschuit in het juiste vaarwater zou moeten loodsen, zo'n "het doel heiligt alle middelen"-coach die van begin tot einde zijn frustraties de vrije loop laat langs de zijlijn, die moet het deze keer stellen met de Oostende Award voor Persoonlijkheid van het Jaar. Hallooo Oostende... straffe keuze. Geïnspireerd door de Belgische Basketbalbond die dezelfde persoon als nationale coach aanstelde. Om dezelfde reden allicht: het doel heiligt alle middelen...
(Ik vind het zelf een beetje jammer om deze laatste negatieve alinea toe te voegen,  maar ik kon het niet laten om de voorzet te trappen. Het eventuele binnenkoppen laat ik desgewenst aan u over...)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten