Wie er in Namibië aansprakelijk gesteld kan worden voor toeristieke darmongemakken is mij niet bekend. Is het de neef van Montezuma of moet ik het eerder zoeken bij de afstammelingen van een of andere wraakzuchtige farao? Feit is wel dat ik na één enkele overnachting al prijs had. Niks te Montezuma, niks te farao: gewoon van Jan! Meteen de strijd aangebonden: bij de eerste de beste roadstop enkele bananen gekocht en een flesje Cola. Dop eraf, gas eruit, dop erop, schudden, dop eraf, meer gas eruit... tot het 'platte' Cola wordt. Ondertussen de eerste banaan heel langzaam en fijn gesabbeld tot mij genomen. Beetje Cola erbij, enfin U hebt het misschien ook wel eens meegemaakt? Voor de zekerheid, en omdat ik niet teveel van deze reis wilde missen, heb ik er diezelfde dag nog enkele forse porties Immodium bovenop gedaan. Met resultaat. Na een turbulente nacht vol stevige darmacties en buikgeluiden bleek er een gastrointestinale kalmte in te treden, en 's avonds zat heer Polo al opnieuw aan de grote groepstafel en genoot hij op uiterst voorzichtige wijze van het Afrikaans buffet. Bij een beetje tegenslag heeft deze rare snuiter dan toch weer de nodige dosis geluk gehad. Oeff!!
Na dit gezondheidsbulletin stel ik voor om vandaag even naar 'het vogeltje' te kijken. Hebben we ginder ook gedaan. Bij de eerste safari spotten we deze Afrikaanse oehoe. Zat goed verborgen hoog in de boom boven een wevervogel nestkolonie. En dat hebben de wevertjes graag, want op die manier zijn ze beschermd tegen de aanval van slangen die het op hun eieren en jongen gemunt hebben. De uil zelf poseerde maar al te graag en liet zich door de opeenvolgende toeristenjeeps met taterende bemanning totaal niet van zijn stuk brengen. Mijn tak, mijn boom, mijn park... en jullie moeten zo dadelijk toch verder en straks naar de lodge. Een exemplaar dat we niet zo snel gaan tegenkomen op de Kalmthoutse heide is de koritrap (Ardeotis kori) oftewel de Kori Bustard. De zwaarste vogel die kan vliegen maar dat niet graag doet. Een parmantige standvogel die enkel van de grond komt als het echt nodig is. Wij hebben hem blijkbaar geen angst ingeboezemd en van vliegen is dus niks in huis gekomen. Dat zal misschien voor een volgende keer zijn, of zullen we meteen maar even checken op Youtube. En ja hoor: hij kan het ma, hij kan het nog steeds. Verder ook nog de struisvogels natuurlijk, de hardlopers die op de dorre grasvlakten veel anderen het nakijken geven. En die bij tijd en wijle hun kop zo gracieus in het zand steken dat ze met deze act zelfs bij de vrienden van Kommil Foo in de playlist van Wolf terecht kwamen: "Goed. Goed.. Goed. Niks aan de hand, kop in het zand!" Maar ook met de dikke kont in het rond, en paraderen en erg druk doen. Vooral als ze in groep zijn kan het een boeiend spektakel worden. Oh ja, en voor ik het vergeet: "Ting, Ting !!" het is 10 oktober vandaag, tien-tien... en hopelijk wordt het terug beter weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten