Gisteren was het weer zo'n dag. Alles wat op onaangekondigde wijze mijn pad wil kruisen schuif ik dan met opperste graagte aan de kant. Zelfs last minute aanbiedingen moeten wijken als De Bende van Jef verzamelen blaast. Al meer dan twintig jaar koesteren we de souvenirs aan onze grote voorganger. En keer op keer voegen we er een paar tot de verbeelding sprekende momenten aan toe. Ook nu weer, want de maatjes en hun madammen waren wederom in grote doen. Het werd dus een reünie om in te kaderen. In historische waarde zal het resultaat van deze sessie de strijd aangaan met de herinneringen aan de voorlaatste dag van het WK atletiek 2017 in Londen. Maar voor Pola en Polo bereiken de bijeenkomsten met Roger & Rita, Swa & Lut, Rudi & Frie en Serge & Bea op emotioneel en kameraadschappelijk vlak een veel hoger niveau. Om te beginnen proberen we meestal onze stilaan ouder wordende lichamen een gezonde dosis beweging mee te geven en "weer of geen weer", als de Polder roept lopen wij een rondje. Een paar regendruppels kunnen ons niet deren. Bij het einde van de wandeling even oplijnen voor de obligate groepsfoto, en dan in gestrekte draf naar huis. Tijd voor de welverdiende verfrissing. Binnen of buiten? Bij de eerste druppels slaat toch de twijfel toe. Dan wordt het nog even buiten én binnen. Maar finaal toch iedereen binnen. 't Eten is gereed... en het water valt nu ook met bakken uit het hemelzwerk. Samen drinken, samen eten en samen straffe verhalen opdissen. We hebben er een patent op. Deze editie gaat de geschiedenis in en zal nog vele jaren lang herinnerd worden als de avond van de glazenwasser. Een overdonderend verhaal van iemand uit de Lupinestraat, Merksem alwaar een buurtbewoner van de verteller in kwestie furore maakt als in het oog springende glazenwasser. Voor meer details is dit niet de juiste plek, maar weet dat het zeer de moeite waard was. In geuren en kleuren kwam het onderwerp een hele avond lang met regelmatige tussenpozen aan bod en zorgde iedere keer voor de meest hilarische situaties en reacties. Gelukkig hebben we ook in deze groep onze eigen scribent, en neen: het is niet heer Polo. Het is een man van weinig, maar zeer juist gekozen woorden. Al vele jaren lang zorgt hij telkenmale voor een kort verslag van de bijeenkomst zodat "wij" later, als het geheugen ons parten gaat spelen, nog kunnen nalezen hoe het al die keren geweest is. Merci Roger, voor het schrijfwerk én het voorlezen ervan. Dat gebeurt iedere keer om de avond af te sluiten, en ook nu werd zijn literair declamatoir gewrocht met eenparigheid van stemmen goedgekeurd.
Waarvan acte...
het was alweer er BOENK op, telkens we denken straffer dan de vorige keer kan niet, dan duikt er weer iets anders op, ne glazenwasser bijvoorbeeld :)
BeantwoordenVerwijderen