Nu de voorlopige telling en controle van de priemgetallen en bijhorende jaren achter de rug is wordt het de allerhoogste tijd om nog eens een blogske te plegen. Eentje waarmee ik enkele hunkerende lezers tegemoet kan treden en van hun nieuwshonger bevrijden. Vandaag zag ik tijdens de nieuwjaarsreceptie van Pito, óns Instituut met hoofdletter, meerdere bekenden en volgers die mij met fronsende blik aankeken en een onuitgesproken vraag overseinden. Zoiets van "En hoe zit dat eigenlijk manneke, wanneer laat ge nog eens iets van u horen op dat bloggedoe van u?" Wel vrienden, het is niet anders dan dat het altijd al is geweest wanneer het wat langer duurt voor U van mijn prietpraatkoek kunt smullen. Het is weer behoorlijk druk geweest in mijn hoofd, en dan denk ik maar dat ik goed bezig ben. Een bezoekje hier, een uitstap daar, een feestje, een drink, wat administratieve jaarwende-rompslomp, de eerste sneeuw ruimen, de feestversieringen dan finaal toch maar weer opbergen, de houtvoorraad aanvullen en nog zoveel meer. Zoals U ziet: eigenlijk niks om handen, maar het gedacht alleen al...
En dan was er ook een overaanbod aan blogwaardige items die mij onder ogen, ter ore of in de aandacht kwamen. Als ik bij FOTO TOP12 #08 2016 een link plaatste naar de Pentatonix-versie van Cohen's Hallelujah! dan moet dat nu zeker ook naar de Disturbed-cover van Simon & Garfunkel's Sound of Silence uit 1964. De tip bereikte mij uit de meest diverse hoeken en van de minst verwachte kanten. Zelfs tijdens de familiebijeenkomst kwam broer Jan ons op zeer enthousiaste wijze informeren over deze meer dan geslaagde interpretatie die inderdaad ook op onze hoogste waardering mag rekenen. Knap Jan, goeie zet en sterke hint. Ik volg... en dus raad ik iedereen aan om HIER te klikken. Doen!
Fotogewijs heb ik kort voor nieuwjaar nog enkele opnames gemaakt die de TOP12 net niet gehaald hebben wegens te laat en dus niet meer in te passen. Eén daarvan kwam echter wel op de omslagfoto van Play Together Unified Girls' Facebookpagina. En of ik daar blij mee ben?! Dat kunt U wel geloven zeker: Thanks Chris. Bovendien genieten we al enige tijd van de warme sfeer en de leuke evenementen die daar op het programma staan. Schitterende werking en fier dat Anke er de ambassadeurssjerp mag dragen.
Verder stelde de eerste echte koude-prik van deze winter zelfs Uw salonfotograaf in de gelegenheid enkele puur hivernale beelden te schieten. Toen ik op 3 januari 's morgens de raamverduistering lichtte aan de noordelijke gerichte Veluxramen ontrolde zich dit ijskristallen festival voor mijn slaperige ogen. Gelukkig neemt de cameralens scherper waar dan Uw dienaars troebele kijkers en bewaart het beeld veel beter op de geheugenkaart dan in mijn voze brein. Klik maar even op de foto, vergroot en geniet zoals ik dat die ochtend deed...
De strafste tekst-foto-compilatie kwam rondom dit "oud & nieuw" nog maar een keer van bert deben. Met zijn goedkeuring, waarvoor als steeds mijn oprechte dank, deel ik met U deze wazige aanblik van een Antwerps stadsgezicht bij nacht. Kijken, kijken, en blijven kijken. En nu met de tekst erbij: lezen, lezen en opnieuw lezen, en daarna "malen".En toch weer appelbollen en worstenbrood eten. Een verloren maandag mogen we niet zomaar aan ons voorbij laten gaan. Hét moment om onszelf klaar te stomen voor een goeie doorstart en 2017 bij de vettige hoornen te vatten. On (y)our way...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten