zondag 15 januari 2017

Kommil Foo & Takkeling...


Het was weer heel biezonder. "Kommil Foo in concert" in de enige echte zaal De Roma, Turnhoutsebaan, Borgerhout.  Een soort 'best of' met acht muzikanten in de ondersteuning. Een specialekke zeg maar. Succes hebben ze zeker, mijn Essense kameraden: de gerestaureerde cinemazaal zat tjokvol, tot en met de laatste stoel op het balkon. Daar heeft Uw dienaar ook een hand(je) in gehad: reeds lang op voorhand had ik een hele rol tickets gekocht, 10 in dit geval, om ook kinderen en kleinkinderen op sleeptouw te nemen. En genoten werd er, door het publiek en heel duidelijk ook door de heren Mich en Raf W. Hun betere..., neen 'beter' zeg ik: hun eigen favoriete liedjes die ze zelf zo graag zingen, die juist. Die in een apart arrangement en met een extra reeks extra goeie muzikanten... een mens zou er voorwaar zijn tekstuele trappers bij verliezen. Nu is ook dit natuurlijk een zaak van goesting en aanvoelen. Ik heb het zelf eerder voor hun theatrale optredens, samen of solo. Daarom wellicht dat ik die ook in menigvoud bezoek en beleef. Het heeft dus alles met aanvoelen en welbevinden te maken. Zo zaten er nummers bij die mij onder de nieuwe vorm minder konden bekoren, terwijl enkele echte pareltjes in al hun eenvoud bleven stralen. Maar ik snap ook dat het voor de artiesten in kwestie een fijne ervaring moet zijn om hun eigen repertoire eens op een andere manier te kunnen beleven. Ben vooral heel blij dat de youngsters ervan genoten hebben. Was toch even een sprongetje in het onbekende voor hen. Niet alle nummers zijn even toegankelijk, zelfs niet voor volwassenen. Maar goed, het is gelukt. Er werd zelfs behoorlijk op nabeschouwd, met hier en daar een gewaagde en onverwachte interpretatie. Tot en met op tram 24, terug op weg naar huis,  werden nummers vergeleken en tegen elkaar afgewogen. Finale keuze voor beste nummer van de avond: Ruimtevaarder, Atlantis, Café de Spaanse Vloot, of toch "Trek je schoenen aan"?  Die hebben we bij thuiskomst nog eens gespeeld, voor het slapen gaan. Om de volgende dag goed te kunnen beginnen. En of dat ook gelukt is? In afwachting van het zoveelste nieuwjaarsfeestje zaten we samen in de luie salonzetel. Bompa, mag ik jou voorlezen uit "Uilskuiken en Takkeling"? Ja jongen, natuurlijk. Beregoed!!! Het boek en mijn voorlezer. Ik werd er stil van...

2 opmerkingen: