Vorige week deed ik hier nog een wanhopige oproep om mee uit te kijken naar een verloren lees-hulp-object hetwelk voor mezelf niet meer traceerbaar leek te zijn. Leesbril verloren. Veel goede raad gekregen om er mij in veelvoud aan te schaffen, alles samen in een mandje te leggen of net verspreid door het hele huis en aangelanden rond te laten slingeren; allebei met de bedoeling dat er redelijkerwijze altijd wel eentje in het gezichtsveld zou opdagen. Mij werd zelfs winkelreclame doorgestuurd met aanbiedingen allerhande, zodat ik ook in die brochures de kleine lettertjes zou kunnen ontwar(r)en. Maar geen 'gouden' tip die leidde tot recuperatie van het verlorene. Dàt heb ik dan weer zelf moeten doen. Wel 10 keer (of meer!?) moet ik er met mijn neus pal boven, voor of naast gestaan of gezeten hebben. Niet op een van de vertrouwde plekken waar ik hem eerder wel eens terugvond, maar ook weer niet echt ver weg.In een onschuldig hoekje naast het wijnrekje bij de open haard. En daar heb ik de voorbije koude periode meermaals gezeten. Ook ben ik er in de voorbereiding van en tijdens enkele feestjes een of meerdere flessen opgewaardeerd druivensap gaan halen. En nooit op gelet. Toch was ik er al een poosje op zoek naar en had mij uiteindelijk zo goed als neergelegd bij het verlies van mijn vertrouwde leesbril. Niet dus. Eind goed al goed. De aanhouder moet niet al te krampachtig blijven proberen. Blijkt nog maar eens. Laat de goede dingen maar gebeuren. En vergeet vooral niet dat "fucking diem" te carpiën...
En dus zag ik hem liggen toen ik mijn laatste leesmateriaal even uit handen gaf om een blokje op het vuur te leggen. De kinderen van de nacht - Over mensen en wolven van Dik van der Meulen. Eén van de nieuwe aanwinsten in mijn hardcopy-bibliotheek. Onderdeel van wat weer een zeer uitgebreid cadeaupakket werd ter gelegenheid van de jaarwisseling. Ze gaan er een voor een aan moeten geloven. En U ook, want de beoordeling en het bijhorend leesadvies zullen wederom Uw deel zijn. En ja, die "fucking diem" niet vergeten.
Met al die foto's van gestapelde boeken denk ik dat het, zeker op deze gedichtendag, tijd is dat jij je eens aan een stapelgedicht zou mogen wagen... wat denk je? http://www.poezie-in-beweging.nl/framerechts/poezie_en_opdrachten/maakeeneigengedicht/stapelgedicht.htm
BeantwoordenVerwijderen