50 jaar (en) mooi weer...?

Het blijft voorlopig meer dan aangenaam herfstweer en daar kan heer Polo niet stil bij blijven zitten. Gisteren weer een kleine fietsomzwerving door Hoboken gemaakt. Al is het dan geen Indianenzomer,  licht en zon en heerlijke kleuren zijn er in overvloed. Heb halt gehouden aan de voet van een 100-jarige met inscriptie uit 1914... Een nakomeling van de middeleeuwse Hoge Beuken waaraan ons 'strontdorp' zijn mooie naam te danken heeft. Daar besef ik weer maar eens welk een
geluk ik heb en hoe mooi mijn leven in elkaar zit.
En ook dat aan 'twee voeten op de grond' niets fout is, zeker onderaan zo'n kanjer met een goudgeel loverdak.
Vandaag dan weer een rustige wandeling doorheen het 50 jarige Middelheimmuseum. Geen rijstpap, maar 't allen kant gouden stoeltjes om het jubileum te vieren. Dat doen ze met twee tijdelijke tentoonstellingen:
POM' PO PON PO PON PON POM PON (een lange rij van 25 'dwarsliggers' in wat ooit de Kruidentuin was) en
LE BRUIT DES CHOSES (een verzameling van 50 objecten die de museum(r)evolutie doorheen de voorbije halve eeuw schetsen). Samen een ode aan de Middelheim Promotors die in 1961 de handen in elkaar sloegen en sindsdien dit openlucht museum op de Antwerpse, Belgische en Europese kunstkaart hebben gezet. Allebei de moeite waard, zeker met mooi weer.
Ik wil hier absoluut niet overdrijven, maar hoor het U al zeggen: "Daar heb je hem wéér... Heb je hém weer!" Het zij zo. Tot de volgende keer.