Van teen in tander...

Ben er even tussenuit geknepen. Lang vooraf gepland. Marbella...
Heb daardoor een periode van afscheid nemen gemist. Wel veel aan Nico R gedacht, daar aan de zonnige Zuid-Spaanse kustlijn. Man, man toch? Hoe dan ook respect.
Heb vanop afstand en via het soms zo verguisde Facebook vele reacties, overpeinzingen en 'laatste groeten' van vrienden en kennissen kunnen volgen.
Maar toch het afscheidsmoment niet mee beleefd, en dat maakt het niet makkelijker om zijn vertrek een plaats te geven. Zal ene zijn wiens laatste rustplaats ik moet opzoeken en bezoeken. Moment om ook nog eens bij Jef langs te gaan...

En dan nu mijn/onze Spaanse escapade. 10 dagen niksen.
Lui lezen en af en toe een wandeling(ske) vanuit ons basecamp naar Puerto Banús, Puente Romano of Victor's Beach. Geen van deze drie vertredingen is eigenlijk een vermelding waard als het om de fysieke prestatie gaat. De rust en de uitstraling van de Middellandse zee in 'putteke najaar' daarentegen loont absoluut de moeite. Daarnaast bij regelmaat aperitieven en onder multipele begeleiding gezond (proberen te) eten. Voor alle zekerheid beperk ik mij hier tot één beeld, net voor aanvang van het allereerste ontbijt ter plekke. De soberheid zelve...


Wat het weer betreft werden we gevrijwaard van eentonigheid en waren er naast helderblauwe hemels af en toe ook sterk geladen avondluchten te bewonderen. Die pasten deze keer perfect in mijn filosofisch kraam. Want ja, daar spookte elke dag het beeld van een vroegtijdig vertrekkende Nico R door mijn hoofd.
Dat bleef/blijft mij erg bezighouden.



Een mens als Marco Polo kan echter niet altijd zitten dubben en neemt al eens een boek ter hand. Millennium I had er al eerder aan moeten geloven, en tijdens de heenvlucht werd deel II afgewerkt. Met deel III binnen handbereik bleef ik de ganse Marbella-periode in de ban van Salander & Co. Er was gelegenheid zat om voor en na en de hele dag door in alle rust de 653 pagina's van het derde Millennium weg te lezen. Ik moet eerlijk toegeven: het is de moeite van het page-turnen waard!



Tussendoor was er ook tijd om een keer naar Malaga te rijden.
En was daar iets te zien?
Jazeker, want voor de nieuwe promenade 'Muelle Uno' lag de Kruzenshtern aangemeerd. Een kanjer van een Russische viermaster die nog net een gaatje liet om het reuzenrad mee in beeld te nemen. Toeristische samenvatting in een notendop...

Als U dan naar Màlaga gaat, rijdt, fietst of vaart dan is het niet fout om wat tijd uit te trekken voor een bezoek aan Museo Picasso. Geen gigantische collectie, maar wel ruim en mooi gepresenteerd. En niet te vergeten: bij de audio-gidsen - die trouwens inbegrepen zijn in de bezoekprijs - is een perfect verstaanbare versie in het Nederlands beschikbaar. Dat gebeurt niet zo dikwijls in de zuiderse landen. Om U een indruk te geven plaats ik deze kopie van de Mujer con las brazos levantados, oftewel een Madam met de pollen in de lucht. "Waar zijn de handjes...???"


Tijd om af te ronden.
Op een week tijd Panamarenko én Picasso. Niet mis.
Doe daar dan maar een foto by Marco Polo achteraan: het strand van de zeven dwergen. Die zullen nu niet meer verbranden, want het is er ondertussen 'schijtweer' geworden.
Hebben wij geluk gehad zeker...?! Yep!!
En ook met het gezelschap: dank aan Bea, Marianne, Martin en Rosemie voor een fijne week te samen/ t'hoope met Polo & Pola!!