zaterdag 13 oktober 2018

Mythisch gebeuren en schrijven...

De indianen blijven present in onze Polder, en ze doen dat buitengewoon goed. Schitterend weer en heerlijke temperaturen. Gisteravond nog buiten gegeten op het tuinterras,  in t-shirt dan nog wel. Het klimaat staat onder druk en de opwarming mag dan al een feit heten, toch blijkt ook hier elk nadeel  over een voordeel te beschikken. Wij genieten dan maar van die meteorologische hoogstand, zonder de airco aan te zetten. Die hebben ze bij de federale in Tongeren misschien wel nodig gehad tijdens de nachtelijke ondervragingen. "Hebt gij nog schone handen, Ivan? En uw vrienden? Ja, juist: den Dejan en den Dragan. Hoe zit het daar mee? Neen, wat Mogi uitgehaald heeft weten we al. Neen, dank u: hem hoef je er niet meer bij te lappen. Hoe laat het nu al is? Eens kijken op uw nieuwe Bayat-Rolex, hé jongen..." Ik gooi hier alles wat door elkaar en dus op een hoopje, ben uiteindelijk ook maar een simpele "Jan met de pet", en kijk dan met blinkende oogjes naar weer een intrigerende Balkan-mythe...

Toeval, of bestaat dat niet? Ik was perfect voorbereid om al die verslaggeving over onderzoeksrechters, hun noeste medewerkers en werkmethodes op een aangepaste manier tot mij te nemen. Had net in sneltreinvaart mijn allereerste "Jo Claes" gelezen. De Mythe van Methusalem. Een meer dan verdiende Gouden Strop-winnaar. Dateert al van 2015, maar was aan mijn aandacht ontsnapt. De Leuvense Pieter Aspe? Wellicht, en met een verfrissende variante op "Van In" in de hoofdrol. Een goed inleefbaar verhaal, geen onrealistische hokus-pokus, gewoon boeiend tot en met de laatste regels. En dan nog eens goed geschreven ook, met een vlotte pen en zonder fouten. Daar ga ik zeker nog meer van lezen. Merci, Luigi. En voor de goede orde: ik zal de vermeldingen van mijn revalidair leeswerk doorgeven en afbeeldingsgewijs blijven stapelen als op deze ingeslagen weg. Beetje herkenbaarheid mag. Of zou dat kunnen leiden tot een tussenkomst van de VAR?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten