Wanneer ik dit 50 jaar geleden exact te zien kreeg weet ik niet meer. Dat ik het toen ook gezien heb weet ik maar al te goed. Op televisie, jazeker. Eurovisie? En in zwart-wit dan nog wel. Of het rechtstreeks was durf ik te betwijfelen, maar net als de mensen in het stadion van Mexico-City wisten we niet wat we zagen. Hij sprong verder dan ooit iemand voor hem had gedaan, veel verder. Zoveel verder zelfs dat de toenmalige spiksplinternieuwe meetapparatuur tekort schoot. Letterlijk dan. Hij sprong de hele op driehoeksmeting gebaseerde installatie voorbij. Uiteindelijk zijn enkele officials op zoek gegaan naar een traditioneel meetlint. En het heeft nog een half uur geduurd voor de uitslag officieel bekend werd gemaakt: 8 meter en 90 centimeter. Dat alles gebeurde op vrijdag 18 oktober 1968. Nog straffer dan de bewegende beelden van toen vind ik deze foto van een jonge atleet die in een flits en tijdens de uitvoering beseft dat er iets ongelofelijks met hem gebeurt. De "Ooo!!" van ongeloof op zijn lippen en de verbazing die uit zijn ogen straalt. Een memorabele foto van Bob Beamon (by Tony Duffy)...
Tussen alle corruptie in zijn er nog - gelukkig - deze herinneringen om ons aan te verwarmen. 't Was inderdaad een kippevelmoment.
BeantwoordenVerwijderen