In Memoriam Jef "Teacher" De Koster

10 jaar geleden schreef ik dit op mijn blog van toen:

29 oktober 2006

Jef De Koster

"10 jaar geleden verloor ik mijn beste vriend ooit: Jef kwam om het leven in een bizarre autocrash op de terugweg van "zijn" verjaardagsfeestje met de spelers van Brother Gent. Sindsdien is er veel veranderd. Maar nog steeds draag ik zijn erfenis met mij mee, waar ik ook ga. Basket heb ik van Jef geleerd en mijn manier van coachen dank ik voor het overgrote deel aan hem. In mijn dagelijks denken en doen zoek en vind ik dikwijls zijn voorbeeld terug. Omdat het altijd de moeite waard blijft"



Vandaag schrijf ik:

29 oktober 2016

Jef De Koster

Er zijn ondertussen nog eens 10 jaren overheen gegaan. We hebben ons moeten verzoenen met jouw lijfelijke afwezigheid hier. En weet je, Jef: gij hebt ons allemaal serieus bij ons "pietje" gehad. Want we zijn je gaan missen: de eerste 10 jaar, de daaropvolgende 10 jaar en we missen je nog altijd. We hebben het er soms moeilijk mee, maar we hebben het nog regelmatig over jou. Als de verhalen en de anekdotes boven komen dan lijkt het soms dat je niet echt weg bent. We weten nog zoveel van jou, je hebt een heel sterke indruk achtergelaten. Je hebt ons "gecoacht" en "geteacht" en we hingen aan je lippen als het over de systemen, analyses en verhalen ging. We hebben naar je geluisterd, samen gelachen, bollekes en als het nodig was kriekskes gedronken, in 't laat samen nog een spaghetti, een frietje of een schotel kebab gaan eten en altijd weer het spelleke, den basket, de plays en de drills op een bierkaartje of een papieren servetje...
Als ik mag parafraseer ik hier graag je broer Roger: die eretitel van "den TEACHER" is meer dan terecht. Voor ons blijf je altijd een heel "GROTE MENEER". Oh ja, en al die "we's" en "ons's" hierboven dat zijn Roger & Rita, Swa & Lut, Rudi & Frie, Serge & Bea, ikzelf & Niekol: 10 vrienden die de voorbije 20 jaar bij vele gelegenheden het lichtje van de herinnering brandend hebben gehouden en die zich niet zonder enige fierheid de verzamelnaam "Bende van Jef" hebben aangemeten. 't Is maar dat ge 't weet, hé Jef. Als we zo doorgaan staat er op deze blog over 10 jaar een volgende "Mededeling" over jou. Ik weet zeker dat ik op je aanwezigheid kan rekenen. Het mag natuurlijk ook een beetje later zijn ...