De stukjes van de puzzel...

Soms heeft een (oude) mens van die nachten dat het niet lukt: terug de slaap vatten na het om sanitaire reden verlaten van de bedstee. Vannacht was er zo een: om half vier even op, een kwartier later nog wakker, al drie keer van kant gedraaid - hoeveel heb ik er zo? - een slokje water, het betert niet en uiteindelijk sta ik toch maar even op. Ondertussen draait de molen: gedachten blijven hangen of slaan op hol. Voor waar ik aan denk zoek ik een nachtelijke oplossing. Die ik morgen overigens vrijwel zeker weer vergeten ben. Alles komt aan bod, en van de hak op de tak passeren de meest uiteenlopende onderwerpen de revue. Zo zie  ik de sterke madam van gisteren, Ieshia Evans, haar debuut maken in SCHOFT, de huidig lopende voorstelling van Kommi Foo. Is dat alleen mijn gedacht of hebben de gebroeders Walschaerts haar al een plekje gegeven in een licht aangepaste versie van hun optreden? Misschien moet ik het maar eens vragen aan Raf. Verder bedenk ik wat de toekomst gaat brengen in de Tour? Geen idee waarom, maar toen ik deze namiddag de reportage zag wist ik het meteen. Quatorze Juillet! Ze hebben er op de flanken van de Mont Ventoux een echt kolderfeest van gemaakt.  De rit inkorten omwille van de weersomstandigheden - hevige rukwinden op de top - was heel logisch, maar heeft zo zijn gevolgen gehad. Een massa toeschouwers die normaal over de 22 kilometer lange beklimming voor een continue mensenzee zorgt en bij vorige gelegenheden al niet in het gareel - lees: langs de kant van de weg - kon gehouden worden, moest het nu doen met 6 kilometer minder. Alles op een hoopje! Komt daarbij dat de nadarafsluitingen die zorgen voor een ruime en veilige laatste 3 kilometer niet waren verplaatst: die stonden nog aan de top bij het normale einde van de rit. Feestdag voor iedereen hebben ze daar bij de gemeente gedacht. Of veel te duur moet de Tourdirectie gemeend hebben: dubbel tarief of meer voor arbeid op dé nationale feestdag. Dan doen we het zonder. Amateurs! Daarbij hielden ze voor alle gemak even geen rekening met de clowns, de zotten en de zatten die deel uitmaken van het wielerpubliek. Knappe voorstelling: alles wat mis kon lopen liep deze keer mis. Toeschouwer op de weg, motor moet plots stoppen, renners knallen daar bovenop. Neen, niet zomaar 'renners': twee coureurs en Chris Froome. En dan krijgt de vaudeville die daarna wordt opgevoerd gigantisch hilarische proporties. Te gek om op te noemen. De kranten gaan er morgen vol van staan. Hopelijk is er ook plaats voor een artikeltje over 'onze' jongens die er een prachtige koers van maakten: Thomas De Gendt en Serge Pauwels. Tijdens de rechtstreekse bracht de Franse regie hen al veel te weinig in beeld en bij de nabesprekingen ging ook al alle aandacht uit naar de klucht bij Chalet Renard. Hun ploegen moeten maar klacht indienen wegens te weinig (publicitaire) aandacht. Hoe dan ook,  de Tour 2016 wordt met die 'beoordelingscommissie' een puzzel waar nog lang niet alle stukjes gelegd zijn...