Early bird...

Het gebeurt écht niet zo dikwijls meer dat heer Polo zichzelf de titel van 'vroege vogel' mag of kan toedichten. Integendeel! Het is sinds behoorlijk lange tijd veel meer lazy - al dan niet sunday - afternoon wat hier de klok slaat. Maar goed, deze keer dus wel. En niet één keer, maar zelfs twee na elkaar. Back to back, inderdaad beste basketvrienden. Er zit zelfs een, zij het twijfelachtig kleine, kans in dat ik morgen de korte sweep afrond met een derde opeenvolgende ochtendwandeling doorheen het plaatselijke polderlandschap. Dat laatste stel ik echter zeer sterk in vraag en opper ik enkel met de nodige twijfel en bijhorende restrictie. Maar toch...
Wie weet lukt het en dan is het niet geheel onterecht dat ik aan deze waanzinnige wending in mijn luilekker-leventje de nodige aandacht en dus onderstaande foto's heb besteed. In chronologische volgorde dan maar:

Om kwart voor zeven ga ik over de wit aangevroren slalom-wandelbrug op zoek naar de eerste flarden licht. Vale schijnsels paars kampen met de koudgrijze ochtendlucht. Rozig licht met te weinig kleur, meer is het nog niet. Toch maar volhouden, zoals de zon zelf.
Naar dagelijkse gewoonte moet daar wel een goed gevolg aan gegeven worden. Daar reken ik op...

Het duurt nog een hele tijd eer ik op dit voor mij zeer onchristelijk moment de juiste richting en de goede plek heb gevonden, maar een half uur later is ze daar.
De zon, in het frans 'le' soleil en voor alle spaanstaligen 'el' sol  maar in het duits dan weer 'die' Sonne.
In het nederlands weten we het niet zo goed: hij of zij gaat 's morgens op in het oosten. Maakt niet uit, ik heb 'het' gezien en op de gevoelige plaat vastgelegd.





Na wat geploeter en koppig beukwerk wordt het zwarte takkewerk van de berken overwonnen. In volle glans en glorie stijgt de karbonkel om klokslag half acht boven de donkerte van het Polderbos uit en begint aan de dagelijkse opwarming van mijn biotoop.
Met behulp van een 'geknepen diafragma' wordt de zon zelfs de zichtbare 'ster' van de ochtend, of :
"Waar die sterre bleef stille staan"

Vroege vogel, meneer Merlijn...