U leest het goed, heer Polo kiest ervoor en blijft erbij: net als de schoenhersteller, bij zíjn leest! De sportwereld is al vele jaren lang mijn eigenlijke biotoop en laat me dat maar niet (ver)loochenen. Zoals het bloed kruipt waar het niet gaan kan, zo stuitert de bal waar hij niet rollen wil. Blij dat ik ooit de keuze gemaakt heb om de bal door de ring te leren gooien en daarna getracht dat over te dragen op de jonge generatie(s). Ooit heb ik mij als supporter wel eens laten meeslepen in een of andere Rode Duivels-hysterie, maar steeds kwam ik bedrogen uit. Zo hevig de passies oplaaiden, zo snel had ik ook door dat voetbal niet mijn ding was. Meestal negentig minuten, plus tegenwoordig nog 'standaard' de obligate maar niet te verantwoorden "+3' extra", zitten wachten. Er moest eens iets gebeuren. Kwam de heer Godot maar langs...! En dan in de 86ste minuut een wegkaatsende bal, op de knie van een verloren gelopen middenvelder: 1-0. Geweldige match: niks te zien, teveel 'afval' in het spel, maar wat een spanning. Spanning?? Daarvoor heb je toch een Scandinavische crimi-serie, een Britse detective roman, een film met Jack Nicholson of Anthony Hopkins... Maar voetbal? Dan lijkt basketbal mij een betere keuze. Zo geef ik U hier mee, want in de media moet U er wellicht te lang tot hopeloos naar zoeken, dat de
Belgian Lions - het nationale basketbalteam 'Heren' - zich vandaag in Riga door de
eerste ronde van het EK geknokt hebben. In een groep met Letland, Tsjechië, Litouwen, Oekraïne en Estland plaatsen zij zich bij de laatste zestien. Op zes dagen werkte elke ploeg er vijf wedstrijden af. Daar is wat te beleven, en daar wordt telkens spektakel geserveerd. Bekijk de uitslagen maar eens: massa's punten én een hele reeks spannende matchen. Topsport is dat! Maar te weinig aandacht. Het geld zit immers bij het voetbal. De verouderde regelgeving ook, net als het hooliganisme en de torenhoge kosten voor de maatschappij om het geheel in aanvaardbare banen te leiden. Die grote massa is hoe dan ook interessanter voor de sponsors en voor de media. Dus betalen de televisiestations zich blauw aan uitzendrechten voor urenlang verveling en ergernis. Want die is er: de multi-miljonaire paradepaardjes lopen(sic) er al te dikwijls de kantjes af en zelfs de trainers schermen met (over)vermoeidheid van hun coryfeeën als er twee wedstrijden binnen de week moeten gespeeld worden. WK's en EK's Voetbal zijn een wekenlange lijdensweg met veel te weinig boeiende momenten, laat staan hoogtepunten. Zo gaat het ook in ons eigen kleine landje: we hebben een geweldig getalenteerde generatie, maar een degelijke selectie maken en die dan ook naar vermogen laten acteren lijkt te moeilijk. Resultaten zijn er wel, maar de amusementswaarde van het voetbal op zich is soms ver te zoeken en beneden alle peil. Dat heeft nu net veel te maken met die selectie en de kwaliteiten waarop gedetecteerd wordt. Ooit stond boven een interview met Anders Kristiansson, toen volleybaltrainer bij Maaseik: "Karakter en wilskracht zijn ook talenten." Ik ben er zeker van dat Eddy Casteels, bondscoach bij de Lions, daar een ongemeen zware nadruk op legt. En als er dan nog slimme en technisch vaardige spelers bijlopen heb je een degelijke basis om een waardevol vertegenwoordigend team te bouwen. Iets waar men in het voetbal blijkbaar nog nooit van gehoord heeft, laat staan aandacht aan besteedt. Mijn voorstel: Marc Wilmots gaat op audiëntie bij Eddy Casteels en vraagt hem heel nederig om raad bij de selectie van de Rode Duivels. Ik ben er zeker van dat de totale marktwaarde van het team ver beneden de 200 miljoen zal liggen, maar ook dat er weer zal geknokt worden voor de overwinning en dat de bal zal rondgaan binnen de ploeg. Misschien staan er wel een paar Lions tussen die ook een balletje kunnen trappen, maar vooral het spel zien én niet te beroerd of selfish zijn om het te willen spelen. Eerst echter gaan Eddy & Co het vliegtuig op naar Rijsel waar ze hun 1/8ste finale gaan spelen.
Go Lions Go !!!
Genoeg daarover, voorlopig dan toch. Polo & Pola waren de voorbije dagen op visite in A'dam. We hebben op de valreep gebruik gemaakt van ons Zoo-abonnement om ook eens naar
Artis te gaan. Gratis nog wel. En dan hebben we een uitgelezen pied-à-terre in de buurt van Mokum: op IJburg, bij Bram & Shanthi. Steeds welkom. Eerst een wandeling in en op
Marken. Veel eiland en even zoveel bruggen. Koninklijke bruggen dan nog wel! We dachten ook even dat we terug in Lapland waren, maar deze houten huizen zijn Nederlandse Rijksmonumenten. Het staat er vol van, en er lopen veel toeristen rond. Ook in september...
Daags nadien gingen we dan 'beestjes kijken'.
Prachtig weer en nu eens iets anders dan onze 'Jardin Zoölogique'. Hoewel: zo herkenbaar. Maar naar mijn idee net een beetje ruimer. Wie in Artis voorlopig nog minder plaats toebedeeld krijgt dan in Antwerpen is Koning Leeuw. Heb niet de indruk dat hij het zo erg vindt: veel ruimte heeft hij blijkbaar ook niet vandoen om van zijn favoriete bezigheid te genieten...
Voor ons een zeer geslaagde tweedaagse.
Oh ja, nog even dit: de heen- en terugrit met
Herman van Veen's Top 100. Van Suzanne tot Kletsnatte Clowns, van Een vriend zien huilen tot Hilversum 3, van Blauwe Plekken tot Anne... Verveelt nooit. Ideaal voor 2 keer 175 kilometer autostrade. En nu terug mooi weer in de Polder. Voor zo lang dat nog duurt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten