Dans der cijfers en getallen...

In de hoofding staat 1 september 2015.
Een goed verstaander, zoals elke lezer en/of volger van MMMP uiteraard is, heeft slechts een fractie van deze gegevens nodig om te weten dat het weer zover is. 1 september: al meer dan 100 jaar de begindatum van het schooljaar in België. De periodes van WO I en WO II buiten beschouwing gelaten, want toen hebben ze er ook op onderwijskundig vlak een soepje van gemaakt. Ontelbaar zijn de verhalen waarin schoolgebouwen werden opgeëist door of geoffreerd aan den Duits, in casu den Dolf, om zijn troepen in onder te brengen. Weinig school dus, en veel vakantie...
Vakantie die een 'op rust gestelde' zoals heer Polo niet echt meer aan den lijve ondervindt en waaraan dus geen extra aandacht dient besteed. Tot dat...!!? Tot dat weer een kleinkind de eerste stappen naar die schoolgebouwen zet. In dit geval Wout, die in het fietsspoor van zijn zus richting Monfortcollege pedaleert. Het middelbaar! Gek, maar er ging een belletje rinkelen. Was ikzelf ook ooit niet voor het eerst met de fiets naar 't College gereden? Ik heb er het plakboek, keurig bijgehouden door de Bonma van Essen, bijgehaald en kijk wat ik vind op pagina 9...

Toen werden er nog heel zuinig foto's gemaakt, op rolletjes van 12 of 24. En toch bleek deze gebeurtenis er naast de eerste klasfoto al twee waard te zijn. Heb ze voor de gelegenheid even uit de plastieken hoekjes gepeuterd om een scan te maken. We zijn toch in de 21ste eeuw, niet?! Den dappere met zijn armpjes over mekaar, vriendelijk kijkend in de cameralens, wit hemd met opgerolde mouwen én stropdas: want ge gaat nu naar 't College, hé manneke!! Waar is de tijd? Dat weet ik maar al te goed, en hier begint de dans der getallen: dat is exact 52 jaar geleden! Op 1 september 1963, ik krijg kramp in mijn rechter middelvinger nu ik het typ..., reed - wat nu den Bompa heet, toen nog Marcske - voor het eerst door de lange Stationsstraat, over het viaduct van den Heikant door de Velodreef en het kleine fietspaddeke naar het College van het Eucharistisch Hart, CssR te Essen. Het begin van zes jaar externaat, en de eerste van ruim 1650 heen en weer-ritten naar dat Eiland in het Groen, zoals het veel later werd genoemd. Goed voor 16.500 spectaculaire en onvergetelijke kilometers woon/school-verkeer.  Ik ben er ondertussen, zoals U allen weet, net 64 geworden. Heb dat toch maar mooi en zonder veel kleerscheuren overleefd. Ben blij dat ik het er hier en nu - we schrijven 2015 - nog over kan hebben terwijl 'die kleine' voor het eerst op de middelbare schoolbank zit. Doe dat goed kerel, en geniet ervan: het mag misschien wat melig, goedkoop en overdreven klinken en meer dan waarschijnlijk staat er geen exclusiviteit op, maar... "These are the best years of your life!!"
En aan al de anderen: een goeie start en voor de rest een heel fijn schooljaar toegewenst!!