(Te?) Zware wiskundige hap...

Het gebeurt niet zo dikwijls dat ik mij al lezend moet gewonnen geven. Meestal bijt ik mij vast in wat voor me ligt. Soms komt het wel tot een korte adempauze, maar dan kan ik er weer tegenaan. Niet zo deze keer. Was het nu echt té zware kost? Tot ruim over de helft ben ik geraakt, maar nu is het op. De geschiedenis van de wiskunde. Ik wist dat het een hele uitdaging zou zijn, maar ook een eer dat "copain" Pjottr in mij degene zag die dat misschien wel rond zou krijgen. Sorry Peter, niet gelukt. Reken- en meetkunde, zelfs algebra ging nog een beetje. Maar eens de irreële en imaginaire getallen hun intrede deden was voor mij de kous af. Ik dien in De Stelling van de Papegaai mijn meerdere te erkennen. Daar moet ik even van bekomen. Maar geen nood, tot zover heb ik er in meerdere opzichten van genoten. Grensverleggend, al was dat meermaals op glad ijs en af en toe los het bos in. Ooit doe ik nog wel een poging om in doorstart deze turf van Denis Guedj uit te lezen. Maar voorlopig was het voor heer Polo een te zware wiskundige hap...