Driekoningen...

De stap is gezet. Het jaar 2018 is achterwege, maar de herinneringen eraan nog lang niet. Ben ik klaar voor 2019? Al bijna een week aan de gang, maar ikzelf niet echt. Om een of andere reden viel het mij ook nu weer zwaar om de blogdraad voor het nieuwe jaar op te pikken. Net als voorgaande keren kom ik  moeilijk los van een algemene drang naar relativering die mij bij de overgang van oud naar nieuw steeds meer parten lijkt te spelen. Hoe ouder hoe relatiever... Naaste familie en goede vrienden hebben deze periode helpen overbruggen. Kletterend knallende festiviteiten zijn echt niet meer aan mij besteed. Doe maar gewoon, da's al gek genoeg. Heb mezelf naar de uitgang begeven middels het bekijken van een opgenomen "Bloed, zweet en tranen" over het leven van André Hazes. Niet perfect, maar redelijk echt. Het werd al helemaal bijzonder met tussendoor die outdoor-vuurwerkgeluiden op de achtergrond. Zo had ik een mooi excuus om mezelf wat kwijt te raken en in de schaduw te stellen. 

Misschien kwam daardoor ook wel het idee aan de oppervlakte om als het dan zover was dit blogjaar in te zetten met een werk van Effwee. New look FW!! En daar moet u zelf maar bij bedenken waarom dat zo gelopen is. Kleuren die eigenlijk niet kunnen, maar voor mij de gevoelens en ervaringen van het afgelopen jaar perfect weergeven. De gloeiend rode achtergrond, de ontwortelde boom die toch stevig op zijn poten blijkt te staan. Het blauw gebladerte met witte bloesem. Op een winteravond. "De Avondboom"... Op de valreep nog mogen aanschouwen in het vorige jaar en nu laten inwerken. Happy New Year.

Verder is er nog de enige echte dJieCie, de Jos, de leider van de drie wijzen, de vrienden die elk jaar op deze zelfde zesde dag vanuit het oosten hun opwachting komen maken. Een traditie die bij het stalleke hoort zoals de kool bij de geit en die ik graag wil helpen in stand te houden. Hopelijk ontsnappen deze royals aan de polemieken omtrent al te dwangmatig correct denken en handelen. Laat dus de ster maar draaien, mannen en blijf zingen: "À la berline postiljon..."