Muziek heelt zo niet alle, dan toch vele wonden. De kans daarop was deze keer ei zo na tussen de wollige plooien van mijn winterdip blijven steken en aan mij voorbij gegaan. Gelukkig werd de kering net op tijd ingezet. En dus kon ik toch gaan voor wat al lang gepland was: een avondje Mich Walschaerts.
"De kleine" van Kommil Foo toert op dit moment zonder zijn grote broer en doet zoals in de aankondiging gezegd en geschreven wordt wat hij het liefst van al doet: zich de ziel uit het lijf zingen. En dat in een meer dan goed gezelschap. Om volledig te zijn: Wouter Berlaen - zang en bas, Senne Guns - zang en toetsen, Bruno de Groote - gitaar en Cesar Janssens - drums. Deze vier matchen perfect met wat Mich aan interpretatie wil brengen van minder gekende pareltjes uit het Nederlandstalig circuit. Schitterend hoe hij en zijn kompanen zich overgeven aan Arbeid Adelt, Raymond, Madou, Normaal, The Lau, tot en met Drs P. Ze komen allemaal aan bod, dikwijls op een niet voor de hand liggende wijze na een al even eigenzinnige keuze en dito voorselectie uit hun repertoire: De Dijk, Think of One, Bizjoe, de Wannes, Wigbert, Kris De Bruyne en de onnavolgbare Bram Vermeulen. En nu vergeet ik er nog een paar. Het was een prachtig optreden dat mij weer helemaal heeft opgelapt. Of toch bijna. Ik kan er weer tegenaan, met dank aan Lijn dW voor de uitnodiging en de very special guest vader Pjottr dW, mijn ouwe maat. Niet in het minst ook mijn appreciatie en 'complimenten' aan Mich voor de knappe muzikale masterclass en het luisterend oor achteraf. Merci...
Hey, waren jullie er ook zaterdagavond? Ik vond het vaak immens mooi en de knipoogje tussendoor kon ik goed smaken.. Ook bij mij heeft het mentaal oplappen gewerkt en het zindert nog steeds na.
BeantwoordenVerwijderen