Een puinhoop...

De Mens, Gorki, Zangeres zonder Naam, Spinvis, Hugo Mathijssen, Mauro en Daniel Lohues.... Daniel "wie?". Deze rij was ik dus vorige keer nog vergeten bij de opsomming uit de setlist van "Mich Zingt..." Bij deze goedgemaakt. Dat kan nog. En dan nu het verhaal van het weekend...

Wie het niet geweten heeft was niet van deze planeet, maar afgelopen weekend kregen we hier te lande weer het totaalspektakel van een maansverduistering inclusief bloedmaan voorgeschoteld. Ik voelde mij net op tijd terug in voldoende goede doen om de nacht te trotseren en mij op de fotografie van dit natuurfenomeen te gooien. Uit ervaring - september 2015 - wist ik dat er het nodige geluk bij komt kijken om van een geslaagde onderneming te kunnen spreken. In de allereerste plaats een heldere hemel. En of die helder was. De maan bleef blinkend wit vanaf half vier en de hele verdere ochtend lang. Hier klopte dus iets niet. Rond vijf uur valt mijn koperen wisselgeld: ik ben een dag te vroeg op post. Geen maansverduistering vandaag, wel een goede algemene repetitie met foto van een net niet volle maan.

De volgende nacht opnieuw op post. Perfect op tijd en nog beter voorbereid. Aangepaste kledij: pyjama, wollen kamerjas, warme sokken, muts en sjaal en er nog een velours vest overheen. Ik wilde niet meer vanachter het raam maar buiten op het terras, de volle nachtelijke helderheid zou mijn deel zijn en de beste prenten opleveren. Schitterend pure nachtlucht met prachtige kleuren op de maan. Een paar potten hete thee helpen mij tussentijds aan de nodige opwarming. Genoten. Achteraf blijkt dat er toch weer iets fout is gegaan. De lens raakte bevroren. Enkel de eerste zes foto's zijn gelukt, de rest is voor de prullenmand. Dus vandaag een maan met een eerste hap uit. Jammer, maar helaas niet terug te draaien. Heb het helemaal meegemaakt en gezien dat het gehele proces ook nu weer een prachtig spektakel oplevert. Maar goed: volgende keer beter. Afspraak op 26 december 2029...

Om mezelf scherp te houden en u daar wat op te vrolijken doe ik er deze van een collega-amateur-fotograaf bij. Mooie compilatie. Voor wie het nog niet live heeft meegemaakt: kijken van onderaan rechts, rij per rij naar bovenaan links. En dat alles samen een kleine twee uur volhouden, liefst op de "juiste" nacht. Zoals u hebt kunnen lezen is het hier een puinhoop geworden, maar kan ik er nu wel om lachen. Heb het weer gehad en  ervan genoten.