Retraite achter de rug...

We schrijven zondag 30 september, 17.40 uur. Heer Polo is net terug van een tweede kleine wandeling, een hele kleine. Eén mini-blokje rond het eigenste woonerf en aangelanden. Met 2 flashy blauwe krukken. Een pseudo-hipster op de dool? Neen, een vers geopereerde met een nagelnieuwe rechterheup is het die U momenteel toeschrijft. Volgens plan ben ik afgelopen dinsdag 'op de middag' onder het mes gegaan. Moet ik bij de eerstvolgende controle eens vragen aan de chirurg: was dat echt 'tussen de soep en de patatten'? Nu goed, operatie blijkbaar geslaagd. Pijntjes moet je er in het begin bijnemen. Of niet, en dan draai je even weg en geniet van de alleraardigste verpleegstersopvang na een appelflauwte. Het is niet het einde natuurlijk, maar ik moet toegeven dat ik wel platte momenten heb gehad. Eerlijk is eerlijk. En toch ging het elke dag wat beter. Zo goed zelfs dat ook ik akkoord kon gaan met een ontslag na de gemiddeld vier nachten hospitaalverblijf die bij dit soort ingrepen op 'bejaarden' worden voorzien. Gisteren dus voorzichtig naar huis (merci buurman voor de comfortabele instaphoogte van je auto!) en meteen genoten van een nacht zonder ziekenhuistumult op de gang. Oefeningskes doen, in en uit bed geraken, trapjes op en af en voor de rest bij regelmaat wat rondtaffelen doorheen de diverse leefruimten alhier. Ze gaan er mij én La Pola, die ik bij deze alvast dank voor het openbreken van die onuitputtelijke voorraad geduld en toewijding, om te beginnen zo'n zes weken mee zoet houden, zoet mee houden, enfin U begrijpt wat ik bedoel. Tijd zat om in te halen, want ik geraak wel wat achter op het leesfront. En de voorraad is zo aanlokkelijk en zo ruim. Toch gaat er veel tijd in de praktisch-kleine onnozelheden van het dagelijks bestaan zitten. Alles krijgt ineens weer inhoud en gewicht. Over waarden ga ik het hier zelfs niet hebben. Beetje bij beetje zal ik U in kleine doses op de hoogte brengen en houden, naar eigen godsvrucht en volgens het vermogen van mijn nieuw stukje onderdaan. Ik hoop dat deze post het redt en voorbij de Facebook-censuur geraakt, want bloot is bloot. En dat hebben die Amerikanen niet graag...