Hoewel we alweer volop midweeks leven, en de eerste winterkou over ons heen gekregen hebben, wil ik U nog melden dat er een weekend vol prachtige ontdekkingen achter mij ligt. Ik zet ze even op een rijtje. Een kort edoch zeer waardevol rijtje. Het begon zaterdag met een uitstap naar het Leuvense Museum M.
Op zoek naar Utopia. Met kaartjes voor een geleid groepsbezoek. Waar die zwaar gecrashte maar ondertussen weer redelijk herstelde Cera-aandelen van coöperatieve aard nog goed voor zijn. Wij dus op weg, met op de autoradio de Klara Top 100. Ook daar doen ze mee aan de lijstjes-najaarshype. Zeer genietbaar trouwens, net als het bezoek aan het museum. Het startte allemaal wat warrig, we misten een eerste uitleg, maar met ons gekend doorzettingsvermogen maakten we een vloeiende inhaalbeweging en werd het steeds beter. Boeiende uitleg en spannende verhalen bij prachtige schilderijen, tapijten, beeldhouwwerken en postuurkes, miniaturen en eerste-druk-exemplaren, gebruiks-, studie- en wetenschapsmaterialen. Mooi en hoe langer ik erover nadenk, hoe beter ik het nog ga vinden. Merci Thomas, in Uw geval geen "less is more", en al evenmin een "more is less". Hopelijk is er "more to come": meer van dat, zo'n tentoonstelling smaakt naar nog veel more.
En dan opnieuw de auto in en terug naar Watermaal-Bosvoorde. Naar de
ISB, International School of Brussels. "Wat had hij daar verloren?" hoor ik U denken. Niks verloren, wel gaan delen in de warmte van de Belgische
Special Olympics-familie. 'Ons klein' (op deze foto dan weer letterlijk te nemen tussen Thomas Van Den Spiegel en Kris Cuppens) loopt al enkele jaren mee als toegewijde vrijwilliger in het basketbal-compartiment van deze organisatie en weet haar enthousiasme ook op haar ouders over te dragen. Iedere keer een fantastische belevenis: wat een sfeer op en rond het terrein. En allemaal winners: deelnemers, coaches, vrijwilligers, begeleiders. Vraag het aan scheidsrechters die bij het Special Olympics en Unified gebeuren betrokken raakten: een heel toffe ervaring die je niet meer los laat. Aan het einde van een succesvolle tornooidag mocht Anke ook nog haar handtekening plaatsen onder een charter waarmee ze zich vanaf nu ook als Ambassadrice aan Special Olympics Belgium verbindt. Proficiat meid, knap werk!!!
De volgende dag lag heer Polo een half etmaal op apengapen. Zondag: Jos- en rustdag! Het was dan ook een flink uit de kluiten gewassen uil die ik na de middag heb geknapt. Net goed om mij weer helemaal op te laden en klaar te zijn voor eindelijk weer een uurtje op de homeo (voor de nieuwkomers: de hometrainer die alleen gebruikt wordt om tv en/of video te kijken!) Heer Polo is dus - in meerdere schijven - nog eens begonnen aan Coppola's
Godfather Trilogie. Na het lezen van Petra Reski's boek afgelopen zomer kijk ik totaal anders naar dit maffia-epos. Maar goed, daar gaat dit derde punt niet over. Wel over wat ik blijkbaar gemist had in de finale van die Klara Top 100. Voor deze jongen de absolute ontdekking van het weekend. Voor kenners zal het misschien geen verrassing geweest zijn, maar ik had nog nooit gehoord van
Arvo Pärt, noch van zijn muziek. Nu wel natuurlijk, en ik ben helemaal verkocht.
Spiegel im Spiegel op nummer twee. Ongelofelijk mooie muziek waarmee ik een hele poos ga verder kunnen. Ik durf hier af en toe wel een aanbeveling geven, wel eens zeggen dat iets echt de moeite waard is, maar U hebt mij hier nog niet kunnen betrappen op het uiten van een verplichting. Bij deze de eerste uitzondering: op de blauwe "Spiegel im Spiegel"-link hierboven moet U absoluut een keer klikken. En dan moet U die muziek eens beluisteren, tot U nemen en savoureren. En laat me dan bij gelegenheid maar weten wat U ervan vindt...
Hoewel we alweer volop midweeks leven, en de eerste winterkou over ons heen gekregen hebben, wil ik U nog melden dat er een weekend vol prachtige ontdekkingen achter mij ligt. Ik zet ze even op een rijtje. Een kort edoch zeer waardevol rijtje. Het begon zaterdag met een uitstap naar het Leuvense Museum M. Op zoek naar Utopia. Met kaartjes voor een geleid groepsbezoek. Waar die zwaar gecrashte maar ondertussen weer redelijk herstelde Cera-aandelen van coöperatieve aard nog goed voor zijn. Wij dus op weg, met op de autoradio de Klara Top 100. Ook daar doen ze mee aan de lijstjes-najaarshype. Zeer genietbaar trouwens, net als het bezoek aan het museum. Het startte allemaal wat warrig, we misten een eerste uitleg, maar met ons gekend doorzettingsvermogen maakten we een vloeiende inhaalbeweging en werd het steeds beter. Boeiende uitleg en spannende verhalen bij prachtige schilderijen, tapijten, beeldhouwwerken en postuurkes, miniaturen en eerste-druk-exemplaren, gebruiks-, studie- en wetenschapsmaterialen. Mooi en hoe langer ik erover nadenk, hoe beter ik het nog ga vinden. Merci Thomas, in Uw geval geen "less is more", en al evenmin een "more is less". Hopelijk is er "more to come": meer van dat, zo'n tentoonstelling smaakt naar nog veel more. 
En dan opnieuw de auto in en terug naar Watermaal-Bosvoorde. Naar de ISB, International School of Brussels. "Wat had hij daar verloren?" hoor ik U denken. Niks verloren, wel gaan delen in de warmte van de Belgische Special Olympics-familie. 'Ons klein' (op deze foto dan weer letterlijk te nemen tussen Thomas Van Den Spiegel en Kris Cuppens) loopt al enkele jaren mee als toegewijde vrijwilliger in het basketbal-compartiment van deze organisatie en weet haar enthousiasme ook op haar ouders over te dragen. Iedere keer een fantastische belevenis: wat een sfeer op en rond het terrein. En allemaal winners: deelnemers, coaches, vrijwilligers, begeleiders. Vraag het aan scheidsrechters die bij het Special Olympics en Unified gebeuren betrokken raakten: een heel toffe ervaring die je niet meer los laat. Aan het einde van een succesvolle tornooidag mocht Anke ook nog haar handtekening plaatsen onder een charter waarmee ze zich vanaf nu ook als Ambassadrice aan Special Olympics Belgium verbindt. Proficiat meid, knap werk!!!
De volgende dag lag heer Polo een half etmaal op apengapen. Zondag: Jos- en rustdag! Het was dan ook een flink uit de kluiten gewassen uil die ik na de middag heb geknapt. Net goed om mij weer helemaal op te laden en klaar te zijn voor eindelijk weer een uurtje op de homeo (voor de nieuwkomers: de hometrainer die alleen gebruikt wordt om tv en/of video te kijken!) Heer Polo is dus - in meerdere schijven - nog eens begonnen aan Coppola's Godfather Trilogie. Na het lezen van Petra Reski's boek afgelopen zomer kijk ik totaal anders naar dit maffia-epos. Maar goed, daar gaat dit derde punt niet over. Wel over wat ik blijkbaar gemist had in de finale van die Klara Top 100. Voor deze jongen de absolute ontdekking van het weekend. Voor kenners zal het misschien geen verrassing geweest zijn, maar ik had nog nooit gehoord van Arvo Pärt, noch van zijn muziek. Nu wel natuurlijk, en ik ben helemaal verkocht. Spiegel im Spiegel op nummer twee. Ongelofelijk mooie muziek waarmee ik een hele poos ga verder kunnen. Ik durf hier af en toe wel een aanbeveling geven, wel eens zeggen dat iets echt de moeite waard is, maar U hebt mij hier nog niet kunnen betrappen op het uiten van een verplichting. Bij deze de eerste uitzondering: op de blauwe "Spiegel im Spiegel"-link hierboven moet U absoluut een keer klikken. En dan moet U die muziek eens beluisteren, tot U nemen en savoureren. En laat me dan bij gelegenheid maar weten wat U ervan vindt...
Marco,
BeantwoordenVerwijderenBedankt om onze aandacht te richten op Arvo Pärt. Heb na het lezen van je stukje de cd "In Principio", blind gekocht in 2009, opgelegd en evenzeer als bij Spiegel im Spiegel, genoten van deze introverte muziek.
Ciao