dinsdag 5 april 2016

Je gaat het pas zien als je het doorhebt...

22 maart heeft in onze omgeving een grotere impact dan ooit enig ander horribel gebeuren tijdens de voorbije decennia. Weten we wel hoe we ermee om moeten gaan? Angst en onzekerheid, natuurlijk. Maar ook de rug rechten en verder boeren. Het is makkelijker gezegd dan gedaan. Ogenschijnlijk gaat het dagelijkse leven hier zijn gang, maar het bloggen - of het er net niet aan toekomen - doet mij telkens ondervinden dat er nog werk aan de mentale herstelwinkel is. Ook niet abnormaal 'vaneigens'. Het feit dat basketbal-makker Sebastien Bellin door het oog van de naald is gekropen vreet nog steeds aan mij. Ondertussen gaat het met hem gelukkig elke dag iets beter. Dankzij zijn enorm positieve ingesteldheid, zijn wil om te leven en zijn drang om te herstellen. Altijd een sterk karakter geweest, een 'survivor' die geen hindernis uit de weg gaat. Wens je alle sterkte om ook nu vol te houden, Seb. Door jouw voorbeeld heb ik nooit meer enig excuus om op te geven...


En dus vat ik de mogelijkheden die er zijn om weer op dreef te komen. In mijn geval horen daar boeken bij. Toevallig (?) had ik de afgelopen periode weer een boek van Julian Barnes in handen. Ten tweede male dank aan Bea. Eerder had ik van haar al zijn Hoogteverschillen (2013) in bruikleen, en nu is het een van zijn vroegere werken: Een geschiedenis van de wereld in 10½  hoofdstuk (1991). Ik weet niet wat mij er het meest in raakte, maar het heeft mij perfect door een aantal donkere dagen geloodst en de omschrijving op  de achterflap door  Salman Rushdie klopt - voor mij persoonlijk dan weer - als een bus:"Briljant, vrolijk, geleerd, origineel, gedurfd, onthutsend: dit boek is een verrukking om te lezen." Ben zeker dat niet iedereen er zo enthousiast over zal doen, maar ik durf het voor velen onder U toch weer een "aanrader" noemen. Trouwens, ter attentie van de heer Johan Op de Beeck en zijn uitgeverij Manteau: deze zesde druk die ik onder ogen kreeg was foutloos. 

Ander gegeven dat helpt om weer op het gewenste levensspoor te geraken is voor mij een stevige brok rust in de natuur. Rustige natuur. Natuurlijke rust. Daarvan hebben we tussen Durbuy en Barvaux een ruime portie tot ons genomen. Het kan maar deugd doen. Wandelen en op het juiste moment in de goede richting kijken om van de eindeloze kalmte te genieten. Onverwachte pracht. De hemel dan toch op aarde? En de maretakken? Die krijgt U er gratis bij: à volonté... 


En ondertussen is er een nieuwe lading lectuur ten huize Polo afgeleverd. Johan Cruyff is niet meer, maar zijn bevlogen uitlatingen en quotes wil ik voor geen geld missen. Daarom deze impulsieve aankoop waarvan ik heel veel leesplezier verwacht. Laat hem mij nog maar eens op het verkeerde been zetten, van de weeromstuit perplex laten staan of in snelheid gepakt. Hij sprak zoals hij voetbalde en zorgde daarmee voor vreugde en plezier in het leven. Hopelijk houden deze boeken de herinnering daaraan levendig. Dat is tenminste de bedoeling. En de doordenkers met aanzet tot enige relativering blijven van pas komen. Ook nu, zeker nu...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten