Toeval of niet...

Stilaan is er weer leven en een beetje activiteit gekomen in de dagschema's van de ouwe Polo. Niet dat het hier in de Polder geen 'zomer' meer zou zijn, maar de nachtelijke verkoeling zorgde ervoor dat overleven haalbaar bleek en dat hebben we met vreugde gedaan. De ware rust en absolute kalmte werden echter zwaar om dragen en dus heb ik mij licht kwispelstaartend op iets dynamischer bezigheden gestort.

Zo heb ik zondag de Wiesbaden 70.3 triatlonprestaties gevolgd van Chocolate Jacques en zijne Junior Choco. Niet dat ik daar zelf ook maar een voet voor heb verzet, laat staan een trap op de pedalen heb gegeven. Maar al die tabbladen openen om de in race-voortgang van mijn idolen te volgen en dat dan ook nog een hele wedstrijd lang manueel up te daten mag niet onderschat worden. Heb tussendoor een Energy Bar tot mij moeten nemen. Zonder zwans: wederom een heel dikke proficiat aan Rudiman & Zoon en bovenop - toeval of niet ?- nog een heel gelukkige verjaardag voor die met zijn groen klakske. Chapeau makker, die 'zestig jaar' hebben geen vat op U. Laat de volgende decennia maar komen.
IRONMAN forever !!!


Van het een is nu ook het ander gekomen en omdat het fietsen, hoewel heel lang geleden, ons vorige week zo goed is bevallen zijn we er diezelfde zondag nog op uit getrokken 'zum pedalieren'. Niet naar 'den vreemde', niet naar een buurland en toch naar het 'Buitenland': een enclave in mandenmakersdorp Bornem. In een ver verleden heb ik het basketbalteam van 'Beurrem' nog een jaar gecoacht, en dat begon met een heel plezante Buitenland-annecdote. Op de eerste training verzamel ik de spelers in de middencirkel, stel mezelf even voor en vraag of iedereen er is. "Nog een moet er komen. Kan even duren, want die komt uit 't Buitenland." "Ik wist niet dat jullie een buitenlander in de ploeg hebben. Een Amerikaan?" Iedereen aan het lachen: hij woonde 'over de baan', in de bocht van de Schelde, tussen Bornem en Temse: het Buitenland.

Nu dus een leuke fietsroute langs de Oude Schelde.
Op zondag met momenten behoorlijk druk, maar binnendoor evengoed veel rustige kilometers. Halverwege ons zeer bescheiden parcours een ware ontdekking: Café St.-Vadde, een authentiek bruine kroeg op de hoek van Roddam en Vitsdam: 'Beurrem' ten voeten uit. Schitterend stil moment met een blonde St Bernardus bij Swa op de stoep. Heb mij ineens een
t-shirt aangeschaft en plechtig beloofd dit kleinood in de Koekenstad te dragen om reclame te maken. Als het nu maar niet te druk wordt bij Sint Vedastus...

Op 't einde van de rit slaat de honger toe.  De auto staat bij 't Sas, maar daar is het een drukte van belang. Kilometerke terug fietsen, en in het oude hart van 't Buitenland stappen we binnen bij L' Etranger. Vriendelijke ontvangst, vlotte bediening, smakelijk gegeten. 'Een aanrader' zoals ik hier af en toe wel eens durf te plaatsen. Met bovenop nog zo'n 'wat een kleine wereld'-ervaring: Dirk & Tanja met kleine Fynn schuiven aan naast ons. 'Af-en-toe' kennissen via de Pjottr-winterwandelingen. Toeval of niet...!?


Hiermee was noch is het afgelopen met de bedrijvigheden, maar sta mij toe U en Uw leesbereidheid wat te sparen. Volgende bijdrage bulkt van de actie en laat niet al te lang op zich wachten. Beloofd !!