Het leek een echt ouderwets paasweekend te worden. De donderdag was wit als in zijn beste jaren, vrijdag was een hele goede - echt waar! - en op stille zaterdag gingen we wandelen. Nog net op tijd om de Haspengouwse appelbloesems te aanschouwen. Heel de tijd schitterend zomerweer... Pasen moest de kroon op het werk worden. Dat hebben die terroristen op Sri Lanka vast ook gedacht. Verdoemme toch. Kan het nu echt niet meer zonder. Welke godsdienst er ook mee te maken heeft, ik wil het niet meer horen en als het predicaat "extremistisch" gebruikt wordt is het al helemaal foute boel. Geloof in, vertrouw op, bid voor gelijk welke god of opperwezen maar doe het individueel. Voel je er zo mogelijk goed bij, maar laat vooral de gestructureerde organisaties die de eigen groep extreem belangrijk vinden achterwege. Alstublieft !! Voorlopige balans: 290 doden, minstens 500 gewonden. En ondertussen een vrij duidelijke piste die opnieuw naar IS leidt. Het leven kan hard zijn, en nu op Sri Lanka "onmenselijk" zelfs. Elk slachtoffer van terreur is er een te veel, het verdriet moet enorm zijn. En toch zijn die geweldenaars onze angst niet waard. In procenten uitgedrukt is de kans op overlijden als gevolg van een terreurdaad enorm klein. Vergeleken met verkeer en welvaartsziekten een bijna verwaarloosbare oorzaak. Maar het blijft een harde noot...
Tweede paragraaf lag al meer dan een week te wachten. In het vet dus. Kreeg mijn leesvoer deze keer aangeboden vanuit een minder te verwachten hoek. Kameraad Frank W. bracht zijn boekenkast op orde, cadeautje voor Polo. Stefan Brijs deed wel een belletje rinkelen, het werk zelf kende ik niet. Bezit enige oorlogsinteresse via mijn maten Eli & Nolle. WO I: Eli. Wilde het dus wel lezen. Zeer aangrijpend boek, voert je op een heel bijzondere manier naar de diepe gronden van de oorlogstristesse. Geen hoogdravende woorden, eenvoudig en raak. Pakkende beschrijving van wat er in een mens kan omgaan. Voor en tegen, met en zonder, direct of indirect... en de meest uiteenlopende facetten van angst en zinloos geweld. Een enigszins andere invalshoek, maar zeer actueel. Of zijn het gewoon vijgen na Pasen?
Tweede paragraaf lag al meer dan een week te wachten. In het vet dus. Kreeg mijn leesvoer deze keer aangeboden vanuit een minder te verwachten hoek. Kameraad Frank W. bracht zijn boekenkast op orde, cadeautje voor Polo. Stefan Brijs deed wel een belletje rinkelen, het werk zelf kende ik niet. Bezit enige oorlogsinteresse via mijn maten Eli & Nolle. WO I: Eli. Wilde het dus wel lezen. Zeer aangrijpend boek, voert je op een heel bijzondere manier naar de diepe gronden van de oorlogstristesse. Geen hoogdravende woorden, eenvoudig en raak. Pakkende beschrijving van wat er in een mens kan omgaan. Voor en tegen, met en zonder, direct of indirect... en de meest uiteenlopende facetten van angst en zinloos geweld. Een enigszins andere invalshoek, maar zeer actueel. Of zijn het gewoon vijgen na Pasen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten