Het was de voorbije dagen sterker dan mezelf, sterker zelfs dan de neiging om mezelf helemaal te verliezen in wat de revalidatie-controle zou opleveren. Ik mocht immers zoals afgesproken en dus zes weken na de ingreep dit keer op de onderzoekstafel plaatsnemen. Tasten en grijpen, aan- en afvoeren, heffen, trekken en weerstand bieden en dat alles op en rond dat nieuwe rechter heupgewricht van mij. Onder de keurende blik van dokter Erwin J. kon ik de meeste opdrachten tot een goed einde brengen, en dus kreeg ik groen licht om het nog eens zes weken uit te proberen. De krukken mogen aan de kant, en ik mag voor zover het al kan opnieuw mijn eigengereide gangen gaan. Zonder overdrijven natuurlijk, maar dat heeft nooit in mijn aard gelegen. Alhoewel. Euhh... ander onderwerp.
Zo dus: wat was er dan wel sterker dan mijzelf? Waaraan heb ik mij laten vangen? Ik ben opnieuw blijven hangen bij het voetbal op tv. Uit verveling, of toch een beetje benieuwd naar hoe de Belgische ploegen zich uit de Europese slag zouden trekken? Gek dat een ploeg als Brugge na heel wat nationaal gekrassel dan toch weer uitpakt met een kletterende zege, of hoe een verweesd Anderlecht gewoon de zwakke lijn doortrekt en andermaal zijn eigen vonnis tekent. Wat een orakelende wanhoopcoach ook mag beweren over zijn spelersgroep. Dat Genk zonder zijn goede spel van de voorbije weken en bij momenten onherkenbaar, nog terugkrabbelt en een puntje meepikt. Er evengoed in de slotfase nog twee laat liggen zelfs. Wat mij het meest is bijgebleven en dus de sterkste indruk heeft nagelaten is de hopeloos geslagen indruk van miserie en ongeluk die Thierry Henri uitstraalde tijdens zijn match met Monaco. Ja, 0-4 en met de billen bloot tegen Brugge. En ondertussen nog niet kunnen winnen met die Franse voetbalmiljonairs. Wel een dik contract getekend met tussenkomst van een of ander scabreus makelaarsfiguur. Blij is hij er zeker niet van geworden. Ik pik er maar één foto uit, maar in deze stijl zijn ze allemaal sinds hij de Rode Duivels heeft verlaten. Was het daar dan zo slecht voor hem? Wat deed hij daar, buiten heel veel babbelen met de vedetten. Een luxejob zonder verantwoordelijkheid. Wel niet in de picture. Wat heeft hij vroeger dan gedaan? Hij werd topscorer voor het Franse nationale team, maar is vooral bekend van zijn handsbal en daaruit volgende doelpunt dat Ierland weghield van het WK 2010. Een valsspeler dus... en nog steeds ongelukkig. Monaco? Foute keuze, jongen. 
Raker kan het niet geschreven worden.
BeantwoordenVerwijderen