Dokter Grijzenbaard ....

Het was de elfde, van de elfde maand en het liep al tegen elven aan. Had ik nu te weinig tijd, of toch teveel om handen? Het leek wel alsof we de klok niet alleen een zomeruur hebben teruggedraaid, maar ook dat we van de voorradige 24 er voor dagelijks gebruik enkele definitief overboord hebben gekieperd. Zo snel als de dag voorbij is, de nacht vervliet en het volgende etmaal zich weeral aandient. Ho maar Marco, rustig aan man. Een mens mag zich niet al te vlug aan de klaagzangen begeven, en helpen doet dat ook niet echt. Bovendien is dit geen reden om de jeremiaden aan te heffen. Ook niet dat ik het op mijn heupen krijg als ik te lang rechtop sta, of toch alleszins op de rechter. Een feestje laat zijn sporen na, zeker als de routine zoek geraakt is. Maar voor de sociale contacten heeft deze jongen (!) veel, zo niet alles over. Want daar valt nieuws te rapen. Hoe gaat het met de collega's, de ouden en de jongen, en hoe gaat het op ons instituut? Het lijkt wel dat ik mijn tijd op een totaal andere school heb doorgebracht. Wat hoor ik nu allemaal? Dit is niet de juiste plek om dat alles uit te pluizen en sommige dingen al dan niet aan de kaak te stellen. Het lijkt me beter dit binnenskamers te houden, maar wel een goede gelegenheid te zoeken om het bij de juiste mensen aan te kaarten. Dokter Grijzenbaard is er niet gelukkig mee. Wizze wizze wis bom bom !!

Bekomen van een te korte nachtrust en het hele gamma van revalidatie activiteiten doorlopen, en dat alles met op de achtergrond de herdenkingsprogramma's van 100 jaar Wapenstilstand. Ieper, Passendale, de IJzervlakte, In Flanders Fields, de Menenpoort, boeken en beeldmateriaal - foto's en film. Ondertussen maal ik mijn tweede portie op de hometrainer, en maak daarna mijn eerste Instagrammetje. Dokter Grijzenbaard - wizze wizze wis bom bom fallera - steekt een poppy op. WE REMEMBER...