zondag 18 november 2018

eFWé...

De week zit er op, en het werd er een met heel wat overpeinzingen. Over hoe het na de herdenkingen verder moet met al die vrede en/of het nooit meer (??) oorlog-verhaal? Geen oorlog meer als toen, maar wat wordt het dan nu. Want peis en vree is het ook niet allemaal, verre van zelfs... Er is tijd om te lezen en kijk: ook in het derde Harari-boek gaat het daar over. Welke lessen trekken we er nu uit? De broodnodige lessen voor "onze" 21ste eeuw. Het wordt nog een hele boterham voor ik deze derde turf verorberd zal hebben. Worst met appelspijs, konijn met pruimen, spek met eieren of een droog toastje? De toekomst zal het uitwijzen en vroeg of laat komen we er wel achter... of zij die achter ons komen? Net als de seizoenen. Niet meer te schatten hoe ze zich aan ons presenteren, maar dat ze elkaar telkens weer per vier in een jaar opvolgen... daar mag je zeker van zijn. En dus werd het herfst, ten langen laatste zelfs echt herfst. Met regen en mist en temperaturen die het niet meer kunnen houden. Het scheelt al snel een vest, een muts en een paar dikkere sokken. Veel vroeger donker buiten, dat ook. En dus veel langere avonden. Dan zit een mens al eens vaker naar televisie te kijken. Heb een paar programma's gevonden die mij op regelmatige basis gaan kunnen bekoren. Met het Mes op Tafel - de blufkwis van omroep Max - maar dat wisten U en ik al langer. Nu zijn ook de heruitzendingen van Radio Gaga gestart. Deze week de aflevering in afkickcentrum Villa Voortman gezien. De rand van de maatschappij, belevenissen die je niemand toewenst. Maar ook sterkte en goede moed die daarin te rapen valt. Prachtige manier om sociale problematiek aan het publiek voor te schotelen. Wake-up call... en wat ik niet begrijp: deze prachtige format krijgt maar drie seizoenen toegewezen. Te lage kijkcijfers, te duur, of gewoon te confronterend voor de Vlaamse kijker...? Verder ook Die Huis. Hier telt vooral de keuze van de gast, maar met Stefaan Degand en het verhaal over zijn Julie was dat deze week een schot in de roos. Ook een pluim voor presentator/interviewer Eric Goens die dat op zeer minimalistische wijze kan en wil doen en zijn gast alle ruimte geeft. Adembenemende stiltes en niet gespeelde emotie die alle kanten op ging. Toptelevisie. En dus geen voetbal deze week. Het was er wel, zoals steeds eigenlijk, maar het kost mij helemaal geen moeite om er niet naar te kijken. Wel het feest van de Belgische Dynastie gevierd? Vroeger altijd een vrije dag, nu alleen nog de verjaardag van La Pola die dan telt. Heup Heup Heup Hoeraaa!!! La Pola en mijn heup, ze zijn allebei op duidelijke wijze aanwezig. Zolang de ene het niet op de andere krijgt (!!?) is en blijft alles ok. Ter gelegenheid van haar 68ste jaarovergang heb ik mijn baard op professionele wijze laten trimmen. Je weet maar nooit, een paar goede punten 'extra' komen misschien ooit nog wel van pas...

En om af te ronden de verantwoording en bijkomende verklaring omtrent de afbeeldingen bij deze post. Als in een verre toekomst door kunstkenners gezocht zal worden naar de bovenste van deze twee prenten, zijnde "De Arend" van FW, dan zal uit verregaand onderzoek moeten blijken dat die enkel en alleen schuilgaat en dus te vinden zal zijn onder "Dreiging" en wel overschilderd door dezelfde 'artiest'. Blij dat ik van beide werken een pixelmatige opname in mijn bezit heb. Zo blij zelfs dat ik ze allebei met U wil delen. En FW, die houden we in de gaten. Wie weet krijg ik nog gelijk, en past hij ooit zijn signatuur aan. Hoewel ook ik daaraan twijfel. eFWé of houdt bij het toch maar bij FW....??

Geen opmerkingen:

Een reactie posten