Er zijn de laatste tijd een paar donkere schaduwen over mijn bestaan gevallen. Niet te vatten dat zo'n dingen gebeuren. We blijken geen uitzonderingen te zijn, maar als het zo dichtbij komt, dichter kan bijna niet... "Gelukkig" zijn er ook nog meldingen en herinneringen die de burger dan toch weer moed geven. De warme steunbetuigingen en blijken van medeleven bij het verlies van Niké, de onverdroten inspanningen van vrienden en collega's bij de zoektocht naar Wout, de dagelijkse opkikkers via een even vaste als vroege ochtendpost op Facebook en via datzelfde kanaal vandaag "Er moeten mensen zijn die zonnen aansteken", een van de mooiste teksten van Toon Hermans. Waarvoor dank, Matti!
En dan bestaat er ook nog zoiets als kleur brengen in het leven. De kleur waar goede herinneringen aan vasthangen. Kleuren die matchen, die bij elkaar passen en fijne momenten weer oproepen. Zo heb ik hier een sweater van GameTime, een waar een pak nostalgische gevoelens aan vast hangen. Met daarbij mijn laatste aanwinst op petten-gebied: een souvenir van onze laatste Lapland-reis, met de vlag van dit rendieren-gebied bij uitstek. De ideale cap om de meest exquise Nordlandse memorabiliteiten onder te bewaren. Mooie samenloop in mijn ouwe konijnengeheugen. When memories come to colours...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten