Zal ik maar meteen doorgaan met 'posten', nu er tijd en ruimte is. De post-Berlijn dagen worden ingevuld met... meer Berlijn. Willen of niet, aan het EK Atletiek 2018 kunnen we toch niet zomaar voorbij gaan. Dus eens terug thuis werd er tussen de fotoselectie en het bloggen door driftig naar atletiek gekeken. Het feit dat onze landgenoten zich daar als gekken op het eremetaal smijten helpt natuurlijk niet om de kijksessies enigszins te beperken. Drie keer goud, het kan niet op. Heptathlon... alle prestaties van Tiam live gevolgd, de finale 4 x 400 over de schouder van La Pola meegekeken in de Middelheimse Jazz-tent en vandaag van start tot finish Koen Naert bezig gezien op de marathon, mijn oude liefde.
Heb tijdens de uitzending dus ook nog maar eens een paar rondjes meegedraaid langs- en doorheen de bezienswaardigheden van Berlijn. Waarbij ik U enkele prenten en een woordje uitleg verschuldigd ben betreffende ons kortstondig verblijf aldaar. Zei ik al dat we er mooi weer hadden? En blauwe lucht? De vernieuwde Potsdammer Platz komt helemaal tot zijn recht onder die stralende hemel. Hoewel de plataan in beeld al betere tijden heeft gekend. Hij werd trouwens de dag nadien door een groepje alt-Berliners van heus drinkwater voorzien, drie kratten van 12. Plat water. Typisch, nicht?!! Dort, wo einst die Berliner Mauer stand...
Fonteinen, verkoeling, een heerlijke lunch met een schitterend zicht op modern architectonische constructies én Sony Center - Berlin. Wat een juweeltje!! In de nabijheid van hogergenoemde 'Platz' waar ze tijdens de wederopbouw na de Wende op geen inspanning gekeken hebben. Op de werf die de grote dode vlakte van Potsdammer en omgeving weer tot leven moest wekken waren begin jaren '90 4 jaar lang zo'n 6000 bouwvakkers aan de slag. Het heeft geld mogen kosten ook en het resultaat mag gezien worden. Mijn zwak voor reflecties mag duidelijk zijn, en dit is maar één van de vele foto's die ik ervan gemaakt heb.
De Brandenburger Tor, de grote toegangspoort tot de oude stad. Vandaag liepen de marathoniens /-ennes er vier keer heen en terug onder door met een grote lus over een lege Pariser Platz. Tijdens ons bezoek was er net iets meer volk op het binnenplein. Veel mensen, uit alle windstreken. En een riksja-taxi ofte trishaw vol in beeld met toepasselijke reclame. Voor al die andere mensen in het MeMu, Körperwelten museum onder de televisietoren aldaar. Die hebben we nu links laten liggen. Misschien voor een volgende keer, hoewel. De internationale babbel op de trappen aan de voet van het museum en de toren kon ook tellen...
Berlin Alexanderplatz... dat was voor mij de televisie-/filmserie van Rainer W Fassbinder en het verhaal van Franz Biberkopf. Naam als een klok en in mijn herinnering een fantastische 'Erlebniss'. Dus gingen we er ook heen. Op een avond, en het viel enorm tegen. Had het compleet fout ingeschat en ben er met verkeerde verwachtingen naartoe getrokken. Niks dus. Dan maar deze foto uit de ondergrondse. Komt het dichtst bij wat deze naam in mijn geheugen heeft teweeg gebracht en achtergelaten. Het kan niet altijd 'bingo' zijn natuurlijk, dat had der Franz ook al ondervonden in die verfilmde roman van Alfred Döblin.
Nu ik toch ondergronds ben gegaan dan maar deze foto als afsluiter. Meteen ook een beeld waarmee avond na avond een einde kwam aan onze stadsverkenning. "Endstation Uhlandstrasse, Aussteigen bitte" en wij de trappen op. Waar we 's morgens de U1-bahn indoken kwamen we er 's avonds weer uit. Terug naar het hotel, het bad, het bed, de rust en recuperatie. Geen tijd voor tv, hooguit een paar bladzijden lezen. 't Is ooit anders geweest, maar daarom niet getreurd. Mijn limieten erkennen en binnen de lijntjes van m'n eigen mogelijkheden kleuren. Dan breekt het lijntje niet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten