Het EK zit erop. Onze sporters hebben het goed gedaan. "Schitterende prestaties, maar..." lees en hoor ik 't allen kant. Oók "typisch" natuurlijk. Nooit tevreden, nooit genoeg. Altijd een "maar...". Ik grijp dus even terug naar mijn wensen voor 2018 bij monde van mijn kommil foo-vrienden: "...aan de buurvrouw en haar onvermogen om simpelweg content te zijn..." Laat ons daar met z'n allen nu even goed en uitgebreid over nadenken. Done?! Proficiat aan de sporters die de voorbije weken weer eens het beste van zichzelf hebben gegeven. De enen oogstten medailles, anderen dan weer niet. Maar ook vanop afstand, hier en elders, zag het er goed uit. Bedankt iedereen voor de meer dan fijne momenten.
Fijne (én warme) momenten hebben we ook beleefd vorige week in Berlijn. Alles was goed om aan het gevoel van hitte te ontkomen. Dus ook een boottocht op de Spree, de Berlijnse 'Seine' zeg maar. Moderne architectuur, klassieke gebouwen en hier en daar een luchtig kunstwerk langsheen de boord van de rivier. Three Girls and a Boy... het gaf mij alleszins een gevoel van fruitige frisheid. Klaar om recht tegenover de Berliner Dom in het koele water te plonsen. Het leven is aan de jonge en onbezonnen durvers. Go for it...
We komen ogen en snelheid tekort om oud en nieuw met de nodige aandacht te aanschouwen. Op de heenvaart helpt de gecompliceerde duits-talige commentaar nauwelijks om een beter begrip van de situatie te krijgen. Na de u-bocht bij de overwinningszuil volgt een poging om het geheel nog eens in het engels te herhalen. Niet veel beter. Dus pik ik er op het gevoel een foto uit: een zijgebouw in de buurt van het Bundskanzleramt, het Witte Huis van Angela Merkel. Met het Carillon-Berlin-Tiergarten in de nabijheid. Zeker geen foute werkplek voor een bondskanselier...
Nog zo'n spontane keuze, maar dan bij het einde van de tocht en zo vlakbij dat we het ook van binnen gingen bekijken: het Tränenpalast. De plek bij Bahnhof Friedrichstrasse waar jarenlang afscheid werd genomen van Oost-Berlijn in- en uitreizende familieleden. Controles, ID controles, checkpoints, fouillering, controle van de bagage. Het is er echt nooit leuk geweest daar in Oost-Berlijn. En in datzelfde gebouw deze harde tentoonstelling met getuigenissen in woord en beeld, heel aangrijpend. Net geen 30 jaar geleden.
Daarna lunchen, rusten, de verkoeling opzoeken. En de volgende dag, onze laatste, evenzo. Goede ingeving van La Pola om gebruik te maken van de airco-faciliteiten van SeaLife. Water, vissen en schelpdieren: als we daar geen lekker gevoel bij krijgen. Niet echt iets wat bij een stadsbezoek hoort volgens ons, maar in dit geval een zeer dankbaar alternatief. En zo is het verhaal rond. Voorlopig toch, want we hebben zeker nog dingen overgehouden voor een volgend bezoek. En zeer tevreden over het Hollywood Media Hotel, dus... 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten