Meer dan het vermelden waard...

En meteen een superbe 'Super Sunday" er achteraan. Da's nog eens een gelegenheid om back-to-back de draad weer op te pikken en storende haperingen in het blogritme achter me te laten. Het is een onvergelijkbare sportzondag geworden. Niet zo eentje als waar ze over het Kanaal - waar het hele zottekesspel ooit begon - zo wild over doen, neen niet in de Premier League. Ook geen Classico-variante uit de Primera Division en al helemaal niet dat flauwe afkooksel waar ze het hier te lande te pas en te onpas over hebben als ploegen uit de top-vier in een 'bier-competitie der blinden' het tegen elkaar opnemen. Neen, het was een mooie sportoverschrijdende opeenstapeling van straffe stoten uit de lichamelijk atletische speelhoek van ons aardse bestaan. Zo eentje waarvoor heer Polo nog eens met alle plezier zijn bourgondisch vocabularium bovenhaalt. De kans zit er natuurlijk dik in dat U het bij deze ontboezemende aankondiging al voor bekeken houdt, maar dat risico neem ik er graag bij. Welaan dus, vooruit met die alom aanbeden geit: waaraan heb ik gisteren mijn ouwe knarren-hart verloren...?

Duitsland - België   1-3

We waren het bijna vergeten, maar zoveel jaren na Justine & Kim en in afwezigheid van David Goffin was  het Belgische Davis Cup-team wat uit de picture verdwenen en stonden de meeste weddingschapsgelden op een overwinning van de Deutsche Tennisnationalmannschaft. Hoewel de Russische inbreng niet te onderschatten valt. En op basis daarvan heeft Frau Merkel allicht ten tweede male en met nog meer overtuiging (en overschatting van de eigen mogelijkheden) gedacht: "Wir schaffen das!" Mooi niet dus: er stond een sterk én gemotiveerd Belgisch team met bovenop ene 'Mister Davis Cup' Steve Darcis. Inderdaad lang geleden dat ik nog eens zo lang en zo geconcentreerd naar een tenniswedstrijd heb gekeken. Hoewel... set vijf van de vierde match, en meer heb ik er niet van gezien. Genoeg om in de sfeer te geraken en oprecht te genieten van het spektakel!!!

Egypte - Kameroen     1-2

Hier heb ik nog minder van gezien, om niet te zeggen helemaal niks, maar de aanloop heb ik wel gevolgd. De grote entree van 'mister 90%' die er niet aan te pas kwam, het binnen de kortste keren voor bekeken diende te houden en veiligheidshalve zijn ontslag moest indienen bij het team van Algerije. De achtergrondinformatie dat bij Kameroen een aantal toppers zich te goed voelden om voor hun land en een 'gewone' coach te spelen en dan toch het verdere verloop van de Afrika Cup waarbij Hugo Broos zijn ploeg zag doorstoten naar de halve finales. Dat op zich werd reeds als een stunt beschouwd. Finaal kwam daar nog de echte eindstrijd  bij. Ook die wonnen de 'Lions Indomptables'. Een miraculeuze overwinning en een pluim voor de witte tovenaar van Varsenare. Afrikaans kampioen. Geschiedenis geschreven!!!

Patriots - Falcons    34-28 

Dat zet ik er alleen maar bij omdat de verhalen eromheen zo tot de verbeelding spreken. Het speelt zich af 'putteke nacht' en behoudens voor een alles beslissende NBA Play-off wedstrijd is er niks meer waarvoor ik een halve nacht uit bed blijf. Dus niet deze keer. Als ik het scoreverloop van de wedstrijd volg dan gaat er natuurlijk wel een belletje rinkelen en dan ben ik er vrij zeker van dat ik straks naar een of andere uitgebreide samenvatting ga zoeken op internet. Het zal je maar gebeuren: match gespeeld bij de rust, want 3-21. Bij American Football wil dat iets zeggen... Dan duurt die pauze zelfs naar Amerikaanse normen heel lang: een show (zonder nippel-gedoe deze keer?) en een aantal commercials aan 5 miljoen dollar per 30 seconden (hoe meer hoe liever!) én... dan lijken er wel twee totaal andere teams het veld op te stappen. Het wordt nog even 3-28 en dan... gaat het naar 28-28 en overtime... Grootste comeback ever! Nog nooit gebeurd, maar nu wel voor het eerst, en uiteindelijk gaan de Patriots erover en winnen met een eerste score in de verlenging de grote Vince Lombardi-trofee!! Grote held en MVP: Tom Brady. Spektakel en geschiedenis geschreven!!!