Een week van de radar...

Alweer is Uw schrijvende medemens meer dan een week van het scherm verdwenen. En nu bijna letterlijk. Eddy Wally achterna?? Neen, geen paniek. Polo & Pola hadden een reisdoel en dus een goede reden om het hier te lande even voor bekeken te houden. In het hoge noordwesten van Finland heb ik mij een week van sociale en andere internetcommunicatie onthouden. Wel bereik, het is tenslotte Nokia-Finland, maar heer Polo was zonder hardware op stap. Bewuste retraite, een week virtueel vasten. Heeft me in feite goed gedaan, maar de keerzijde van de medaille legt me ook geen windeieren. Integendeel!!  De heropstart van mijn blogaktiviteiten heeft heel wat voeten in de kletsnatte polderaarde. Het is geen makkie, zeker niet als U weet dat ik mij na Lapland ook nog een topweekend Amsterdam heb gepermitteerd. Maar goed, eerst naar het land van de Samen: Sápmi. Ten tweede male, in minder dan een jaar tijd. Herinnert U zich in deze blog de serie Sápmi I t/m IV nog uit juli 2015? Voor wie snel even terug wil, de volgende nummers apart en in volgorde aanklikken: 1 - 2 - 3 - 4 ... Gelezen en gekeken? Dan bent U weer helemaal mee veronderstel ik. Wij, Popo en Lola, hebben tijdens de voorbije zomer een groot deel van ons hart verloren in het hoge noorden. Was het toen onze eerste keer, het was meteen goed raak. Verliefd tot in de toppekes van onze tenen op een regio en een volk dat rust en kalmte, vriendelijkheid en vertrouwen ademt. Gingen we toen voor de middernachtzon, dan stond nu het noorderlicht bovenaan onze bucketlist. Net als de nachtelijke zon komt ook het boreaal spektakel pas tot zijn recht als er niet teveel hinderlijke bewolking is en de lucht redelijk helder. Daar is de nodige dosis klimatologisch geluk mee gemoeid. Wij hadden ook nu weer 'hoerenchance', publieke-madammen-geluk!! Of hoe valt het anders te verklaren dat we tijdens een avondje 'traditional cooking' net op tijd signaal kregen om ons naar buiten te reppen en dat adembenemende natuurverschijnsel te aanschouwen. Pal boven ons hoofd, tussen de met sneeuw beladen bomen door, werd de hemelse trukendoos helemaal open getrokken. SCHIT-TE-REND SPEKTAKEL!!! Geen woorden voor: kijk zelf...

De foto's hadden scherper gemogen, maar deze amateur was zo onder de indruk - les excuses sont faites pour s'en servir - dat hij enkele technische aanpassingen verwaarloosde bij de instellingen. ISO te hoog? Sluitertijd niet lang genoeg? Scherpstelling totaal gemist. Het zij zo. Ik heb echter wel de tijd genomen om het hele gebeuren zelf te aanschouwen en in mij op te nemen. Dit pakken ze mij nooit meer af. Jezus, zo mooi!!!
Er was nog meer, maar da's voor een volgend schuifje. Voorlopig moet U het hiermee doen.