LEVEN EN DOOD. Weet uit ervaring dat die twee dramatisch dicht bij elkaar kunnen liggen. Deze keer bevindt de context waarin zich heel wat verder van mijn bed, maar ga ook dit niet snel vergeten. Of toch? Vandaar deze reminder, voor mezelf en de veel latere bezoekers op de MMMP. Het gaat hier over de hoogste toppen scheren en doorheen de diepste dalen ploeteren.
3 augustus: Remco Evenepoel wint de Clásica San Sebastian. Op zijn 19de, de jongste Belgische winnaar ooit. Euforie. Belgische wielerwereld wordt zot. De hemel op aarde. Woorden schieten tekort.
5 augustus: Bjorg Lambrecht maakt een zeer ongelukkige val in de ronde van Polen. Op zijn 22ste. Geen hulp kon baten. Belgische wielerwereld rouwt. Andere woorden, maar schieten ook nu tekort.
8 augustus: Remco E wint het EK tijdrijden in Alkmaar. Hij tankt energie en motivatie uit hevige emoties bij het verlies van collega-renners. Draagt zijn titel op aan Bjorg Lambrecht en ploegmaat Stef Loos.
De gebeurtenissen uit de wielerwereld bepalen het aangezicht van het sportnieuws. Heel even toch. De media tonen nog maar eens hoe vluchtig alles is. Antwerp-Plzen 1-0. Lukaku naar Inter. BEL-USA 1-3.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten