WARM EN KOUD, droog en nat. We blazen wat af tijdens deze op minstens twee gedachten hinkende zomerdagen. Blijkbaar ook het ideale moment om eens extra "gaz" te geven bij het verzetten van geestverrijkend culturele rauwkost. Rob van Essen ontving de Libris Literatuurprijs 2019 voor zijn roman De goede zoon. Schoondochter Shanthi schafte zich het bekroonde werk aan, waarna Heer Polo het op zijn beurt van haar cadeau kreeg voor zijn 68ste verjaardag. Merci! Na Wees onzichtbaar van Murat Isik - gelezen in het afgelopen voorjaar - nu weer een Libriswinnaar onder mijn lezend oog. De tweede op rij. En weer met de meest lovende recensies op de achterflap. De Volkskrant blijft nuchter, maar o zo 'to the point': een roman die intrigeert, amuseert en aanzet tot denken over onszelf en de wereld.
Dat het geen simpel proza is werd al meteen duidelijk. Heb wel meer boeken gelezen waarbij de aanhef voor de nodige moeite zorgde, maar heb nog nooit zo lang 'gezwommen' om alleen al maar boven te blijven in de aanzet van een boek. Onvoorstelbaar hoe van Essen dit vooruit-achteruit geschreven verhaal aan de man/vrouw weet te brengen. Voor de durvers onder ons alvast 'warm aanbevolen'.
In de eindfase van dit leeswerk een mailtje van Hans: "Ha die Marrek, Vanochtend zat ik te luisteren naar aflevering vier van de El Tarangu podcast. Toen de filosoof aan het woord kwam moest ik opeens aan jou denken..." Krijg er de link bij en beluister diezelfde avond nog bewuste aflevering vier. Genoeg om zo snel mogelijk daarna tijd aan de rest van het verhaal te besteden. In combinatie met de laatste hoofdstukken van De goede zoon voert dit mij naar de rand van mijn begripsvermogen, een uitdaging voor welke vorm van tijdsbesef dan ook. Compleet 'back to the future'. Merci Hans voor de tip.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten