Met Sint Bonifatius is zopas weer de laatste ijsheilige gepasseerd doorheen ons lage landje aan de zee. Een zee die ondanks haar klimaat temperend vermogen toch niet heeft kunnen voorkomen dat hogergenoemde samen met zijn maten Mamertus, Pancratius en Servatius de voorbije dagen voor lokale nachtvorst heeft gezorgd. Maar dat is enkel voor zij die van vroeg opstaan houden, niet voor mij dus. Heb het enkel van horen en kan daar dus weinig meer over zeggen. Kies dus voor zwijgen, da's "goud". Wat niet betekent dat er helemaal niks te vertellen valt. Integendeel, het ging hard de afgelopen week...
We beginnen met een bezoek aan de Koekenstad met PitoPlus2.0, een stelletje ongeregeld dat in een vorig leven veelal present tekende in een gezamenlijk onderwijsinstituut ten noorden van 't Stad, vlakbij wat men tegenwoordig Antwerps havengebied noemt. Op nauwelijks een steenworp afstand van Terminal K1742, u weet wel...
We namen eerst een duik in de Antwerpse ruien. Niet al te letterlijk, maar toch. De verhalen, de blubber en de onmiskenbare geuren zorgden voor een beklijvende ervaring. Twee volle uren in de onderbuik van de oude stadskern met een gids die zich niet te beroerd voelde om Aquafin en de huidige afvalwaterscheiding op de humoristische korrel te nemen. Een belevenis op zich om er met onze gerubberlaarsde voeten doorheen te ploeteren. Na de middagpauze met een bagel in The Shack, een geleid bezoek aan Sint Paulus. Bij de Veemarkt, in hartje Schipperskwartier. Schitterende laat-gotische kloosterkerk van de Dominicanen. In 1968 geteisterd door een zware brand. Genre Notre Dame. De brand, wel te verstaan. Kunstwerken gered door parochianen, hoertjes uit de
omliggende straten incluis. Het duurde twintig jaar voor er weer een dak op lag, maar nu is het opnieuw een parel aan de stadskroon. Zeker een gegidst bezoek waard. Inderdaad: een aanrader!!Verder zat er die langverwachte "50 jaar Rethorica 1969"-reünie in het activiteitenpakket. Op de 90ste verjaardag van pater Vercammen nog wel. Die kon er zelf niet bij zijn wegens te druk met andere festiviteiten. We hebben aan hem gedacht en ontelbare anekdotes opgehaald. Merci Peet, Herman, Theo, Piet, Eric, Hugo, Patrick, André, Fons en Rick om de al dan niet lange weg naar Essen en onze Rommeshoef te hebben afgelegd.
Na 25, 40 en 50 hebben de aanwezigen eenparig beslist om de eerstkomende verzameling op 55 te houden. Kwestie van geen al te grote uitval te riskeren bij een volgende oudstrijdersbijeenkomst. Last but absolutely not least dient een korte uitstap naar Luxemburg vermeld. Elsa, onze huissculpteuse, werkt aan een project in Kehlen. Expo even meegenomen, wandeling door Lux City, paar keer lekker gegeten, kasteel van Vianden bezocht en ook de nodige gekke bekken getrokken. Altijd een heerlijk weerzien met haar en Albert. Om het geheel af te ronden in stijl zijn we op de terugweg nog binnen gesprongen in ons eigen Belgische Euro Space Center. Om van de kleine dingen in het leven te genieten moet ge niet altijd naar de maan of Mars. Transinne, een dorpje in Belgisch Luxemburg, is blijkbaar al ver genoeg...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten